Steriel staan

Uit de column 'Steriel staan' van Julia Franken (MC 12/2009: 497) kan ik opmaken dat de lichaamshouding van dokter B. niet echt bij haar in de smaak valt. Maar dat is geen misdaad. Hij weet wie zij is en adviseert haar zich goed voor te bereiden. Ook geen misdaad volgens mij.

Als bij de operatie blijkt dat Franken geen enkele anatomische structuur in de hals herkent, constateert dokter B. dat dat 'treurig' is. Ik vind 'treurig' zelfs nog vrij mild. Ik kan me voorstellen dat hij liever assistentie wil van iemand die de stof wel beheerst en haar dus zou hebben weggestuurd. Of dat hij zijn emoties niet zo goed onder controle zou hebben en dat zou laten blijken in minder vriendelijke bewoordingen. Maar dat is nog steeds geen misdaad in mijn ogen.

Ook collega-studenten van Franken vinden dat hun kennis tekortschiet (53%). Deze medisch-inhoudelijke kennis wordt in het curriculum te weinig onderwezen. En hard studeren is niet eens nodig om de toetsen te halen (MC 8/2009: 337).

Frankens smoes dat de anatomie van de hals niet tot de basisstof behoorde, is niet van toepassing. Je kunt van patiënten niet eisen dat ze hun ziektebeeld aanpassen aan het huidige curriculum. En je mag van een arts verlangen dat hij zijn kennis, ook na zijn opleiding, up-to-date houdt, ook al werd het nooit onderwezen. In dit geval werd het haar zelfs expliciet gevraagd. Dat voorbereiding ten koste gaat van het sociale leven, is niets nieuws onder de zon. Geneeskunde is een intensief en gulzig vak.

De enige daad van dokter B. in mijn ogen is dat hij Franken een spiegel heeft voorgehouden. Wat zij daarin zag, viel haar tegen. Het is ook te prijzen dat zij daaraan wat heeft gedaan en ik durf te wedden dat dokter B. dat waardeerde. Vele uurtjes studie en voorbereiding zijn onontkoombaar.

Tilburg, april 2009
Caroline Vos, gynaecoloog