Spionage door de VS

Op 15 juni sprak Barack Obama in Chicago de American Medical Association toe in een poging brede steun te krijgen voor hervormingen van de Amerikaanse gezondheidszorg. Had hij zijn oor te luisteren gelegd in Nederland? Dat zou kunnen, want hij gaat investeren in evidence-based richtlijnontwikkeling, elektronisch patiëntendossier (niet per se landelijk toegankelijk), generiek voorschrijven, minder junkfood, meer huisartsen et cetera.

Terwijl onze managers en beleidsmakers voor hun zogenaamde visieontwikkeling regelmatig de plas oversteken (Wat Nederland kan leren van de Amerikaanse zorg), kwamen die van hem blijkbaar naar hier. Het klonk mij allemaal erg vertrouwd in de oren. Zijn pleidooi voor een soort verplicht ziekenfonds naast particuliere verzekeringen. Oude tijden herleven.

Het meeste wat wij hier uit zijn speech kunnen leren, is wat we vooral níet moeten doen, maar waar we intussen wél hard mee bezig zijn (DBC...). In het hol van de leeuw ageerde Obama tegen het model waarbij kwantiteit het wint van kwaliteit. Hoe meer (vaak dezelfde) diagnostiek en behandeling, hoe hoger het inkomen, maar ook hoe kleiner de kans om te worden vervolgd. ‘Uw vak is business geworden. U bent toch geen arts geworden om bonen te tellen en papier te schuiven, maar om te genezen?’, was zijn met applaus begroete stelling.

Applaus waarschijnlijk vooral vanwege brede ergernis over de 20 procent van de tijd die uw Amerikaans collega inmiddels al besteedt aan administratie en verzekeringsperikelen met daarnaast de frustratie over het al dan niet uitbetalen door dezelfde verzekeraars. Ons voorland?

Opvallend was hoe Obama de artsen toesprak met: ‘U bent eigenlijk het gezondheidszorgsysteem. Wij doen wat u zegt. Wij luisteren naar u en vertrouwen u’. Oké, het is de bekende stroop om de mond, maar de toon is toch wel heel anders dan van ons eigen VWS.

Aan medisch-ethische kwesties heeft Obama zich niet gebrand. Dat zou de aandacht afleiden van het ontmantelen van de tikkende financiële tijdbom, zoals hij de gezondheidszorg in de VS noemt. Zijn ‘spionnen’ hebben ook gezien hoe we hier omgaan met ondraaglijk uitzichtloos lijden. Het liefst zouden de meesten van zijn landgenoten zien dat euthanasie wereldwijd wordt verboden. In een land waar de polemiek het wint van nuance, zouden de overwegingen van de Nederlandse huisarts Stefan Vaes (Euthanasie bij beginnende dementie) helaas maar door weinigen worden begrepen.

Ben Crul