Opname terminale patiënten vaak onnodig
4 reactiesTerminale patiënten worden in de laatste drie maanden die zij nog te leven hebben, vaak onnodig opgenomen in het ziekenhuis. Volgens huisartsen had een kwart van de opnames kunnen worden voorkomen.
Dat blijkt uit een onderzoek van gezondheidswetenschapper Ria de Korte-Verhoef waarover het VUmc donderdag bericht. Ongeveer de helft van de ernstig zieke mensen die overlijden, belandt vlak daarvoor in een ziekenhuis. Een derde sterft daar ook. Benauwdheid, misselijkheid, braken, darmproblemen en pijn op de borst zijn vaak redenen voor opname. Patiënten krijgen daarvoor nieuwe medicijnen of een infuus toegediend, een handeling die een huisarts ook thuis kan toepassen.
Dat mensen toch in het ziekenhuis belanden heeft volgens De Korte-Verhoef te maken met stress. ‘De patiënt en zijn naasten willen een oplossing en denken dat ze die alleen in het ziekenhuis kunnen vinden’, aldus de onderzoeker tegen Trouw. Daarnaast ontbreekt het huisartsen soms aan kennis over hoe om te gaan met benauwdheid en andere klachten waarmee patiënten te maken krijgen.
Volgens De Korte-Verhoef doen huisartsen er goed aan om in een vroeg stadium met hun patiënt en naasten te praten over het verloop van de ziekte, de te verwachten klachten en hoe die thuis kunnen worden behandeld. Ook scheelt het volgens de onderzoeker als de huisarts zijn patiënt vaker bezoekt en de huisartsenpost goed informeert. Daarnaast moet hij duidelijk maken dat er in een ziekenhuis in de laatste levensfase niet veel meer te verrichten is.
De Korte-Verhoef promoveert volgende week op haar onderzoek aan het VUmc.
Novum
Lees ook:
- Een hap met prima terminale zorg
- Terminale patiënten vertekenen ziekenhuissterfte
- Terminale zorg buiten kantoortijd

C.G.H. Blok
Huisarts, HARLINGEN
Oncologische patiënten zijn vrijwel altijd goed voorgelicht over hun prognose. Wanneer de specialist is uitbehandeld dan wordt de huisarts hierover, als het even kan telefonisch, ingelicht. Daardoor weten patiënt en huisarts dat een opname meestal ni...et nodig is.
Bij andere ziektebeelden gaat dit niet zo goed. Patiënten die gaan overlijden aan bijvoorbeeld COPD of hartfalen weten vaak niet hoe slecht hun prognose is. Veel van deze mensen zijn onder behandeling van een specialist. Het zou helpen om niet alleen bij kanker, maar ook bij andere ziekten goed te praten over de toekomst, door huisartsen, maar ook door specialisten.
J.L.J. Stam
huisarts N.P., AMSTERDAM Nederland
Als huisarts in ruste heb je de luxe om van uit enige afstand te kijken naar het bedrijf waar je vroeger ook heel druk in bezig bent geweest, met soms weinig tijd voor reflectie.
Dit onderzoek is mi heel zinnig , ook al wisten de veldwerkers het al, ...maar het grote publiek en de ziekenhuiswerkers waarschijnlijk veel minder. De Nederlandse huisarts heeft, vergeleken met omringende landen heel veel patienten, is heel goed geschoold, maar het effect daarvan wordt voor een deel teniet gedaan door de relatieve korte tijd per patient(een van de minste in Europa). Dat heeft zijn tol, vooral dan waar de tijd en rust moet worden gevonden om de familie te bewegen de terminale patient niet op te laten nemen en zelf wat vaker, elke dag, langs te komen. De bovenstaande collega's hebben mi defensief gereageerd, op een onderzoek wat veel lof verdient.
S. Jonges
Huisarts, PATERSWOLDE Nederland
Mevrouw De Korte-Verhoef heeft natuurlijk volkomen gelijk met haar als.. dan...adviezen. (Meer praten, meer uitleggen, vaker bezoeken, familieleden betrekken, anticiperen etc.)Ik denk dat geen huisarts het niet met haar eens zal zijn. Het ontbreekt o...ns huisartsen helaas aan de tijd om al deze (goedbedoelde en terechte) adviezen toe te passen. We zullen moeten roeien met de rioemen die wij hebben. En die zijn - toegenomen werkdruk, meer taken naar de huisarts, overname zorg van de tweede lijn, meer GGZ naar de huisarts - inderdaad nogal eens te kort. Meer dan dat wij kunnen, kunnen wij niet. Het zij zo. Alle onderzoeken en adviezen ten spijt.
A.G. Wielinga
huisarts, Groenlo Nederland
Had de reactie van collega Jonges niet beter kunnen verwoorden.
Dit is weer typisch geval van een open deur intrappen met een onderzoek wat bevestigd wat 'het veld' allang weet/ervaart.
Zolang er steeds meer werk naar de 1e lijn geschoven wordt, zal ...de HA zijn tijd moeten verdelen. Uiteindelijk zal met name deze groep patienten liever de HA zien, dan de (zoveelste) goedbedoelde hulpverlener en/of POH-er.
Ergens kom je dan in de knel met de beschibare tijd.