Nature belicht Chinese geneeskunde
1 reactieHet gezaghebbende wetenschappelijke tijdschrift Nature schenkt met een supplement bij het laatste nummer van 2011 aandacht aan traditionele Chinese geneeskunde (TCM). Dit ondanks aanvankelijk scepsis, aldus Nature-editor Michelle Grayson in een voorwoord.
Voor een blad als Nature, met zijn grondslagen in de Westerse wetenschappelijke traditie, lijkt TCM te mystiek en onwetenschappelijk, schrijft Grayson. Toch zijn er volgens haar belangrijke ontwikkelingen gaande waarbij enerzijds TCM wordt gemoderniseerd en waarbij anderzijds Oosterse zienswijzen in de Westerse geneeskunde worden geïntegreerd.
Grayson schrijft dat bijvoorbeeld het idee dat een ziekte niet altijd te herleiden is tot één afzonderlijke oorzaak, steeds meer aanhangers krijgt in de Westerse geneeskunde. In sommige gevallen is bij ziekte waarschijnlijk eerder sprake van een kleine disbalans met uiteindelijke gevolgen voor het gehele lichaam; een zienswijze met veel overeenkomsten met de Chinese visie op gezondheid en ziekte.
TCM heeft unieke, veelbelovende aspecten, aldus Nature. De wetenschap heeft volgens het blad de taak om via onderzoek het pseudowetenschappelijke kaf van het wetenschappelijke koren te scheiden.
Twan van Venrooij
Zie ook:
- Het supplement van Nature over traditionele Chinese geneeskunde
- Hevige discussie Chinese geneeskunde
- Kruiden aan banden (met video)
Meer nieuws

Cees Renckens
Vrouwenarts, Hoorn
Het gerespecteerde blad Nature maakt een uitglijder. Het is maar een supplement (zie de website van MC op 6 januari) en het stuk is volledig betaald door twee Japanse kruidenfirma’s. Maar te vrezen valt dat acupuncturisten en Chinese kruidenmengers w...eer ad nauseam zullen gaan verwijzen naar deze bijlage als bewijs dat de westerse wetenschap de Aziatische geneeskunde serieus begint te nemen. In 1988 publiceerde Nature de bevindingen van Benveniste c.s. die ‘bewezen’ dat een homeopathisch verdunde stof toch een biologisch effect kan hebben. Het artikel trok enorme publiciteit en moest later worden teruggetrokken. De Britten houden dus wel van een grapje, maar deze keer lijkt het geen vooropgezette publiciteitsstunt en lijkt vooral de volmondig toegegeven belangenverstrengeling (hoeveel betaalden de Japanners?) operationeel.