Leeftijdsgrens meebeslissen wordt niet aangepast
Plaats een reactieEr is geen prangende reden om kinderen onder de 12 jaar zelf te laten beslissen over hun behandeling of deelname aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Ook is het niet wenselijk om een vaste leeftijdsgrens met betrekking tot wilsbekwaamheid van kinderen los te laten, omdat een vaste leeftijdsgrens de rechtszekerheid bevordert. Dat stelt minister Schippers in een brief aan de Tweede Kamer naar aanleiding van Kamervragen over een uitzending van EenVandaag over wilsbekwaamheid van kinderen.
De Wet op de geneeskundige behandelovereenkomst kent voor minderjarigen twee leeftijdsgrenzen. Bij kinderen tot 12 jaar wordt toestemming voor behandeling of onderzoek gegeven door ouders of voogd. Kinderen van 12 tot 16 moeten zelf toestemming geven voor een behandeling en hun ouders/voogden moeten daar ook toestemming voor geven. Voor medisch-wetenschappelijk onderzoek geldt nu nog dat kind én ouders/voogden toestemming moeten geven van 12 tot 18 jaar, maar hiervoor is een wetswijzinging in voorbereiding die deze leeftijd naar beneden bijstelt naar 16 jaar.
In EenVandaag vertelde kinderpsychiater Irma Hein over haar onderzoek naar de competentie van kinderen om te beslissen over deelname aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Het onderzoek laat zien dat bekwaamheid onder de 9 jaar en 7 maanden onwaarschijnlijk is en boven de 11 jaar en 2,5 maand waarschijnlijk.
Schippers vindt dat de uitkomsten van het onderzoek zich er niet voor lenen om uitspraken te doen over de bekwaamheid van kinderen. Volgens Schippers is het voor minderjarigen of wilsonbekwamen wel mogelijk om invloed uit te oefenen op deelname aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. In de Wet medisch-wetenschappelijk onderzoek staat dat als een minderjarige of wilsonbekwame persoon zich verzet tegen handelingen waaraan hij wordt onderworpen het onderzoek niet met die proefpersoon mag plaatsvinden.
Simone Paauw
Lees ook:
- AMC wil meetmethode wilsbekwaamheid kinderen
- ‘Meer onderzoek bij kinderen toestaan’
- ‘Zijn kinderen wilsonbekwaam?’
- Jonge proefpersonen zijn kwetsbaar
- Nederland kan niet achterblijven
-
Simone Paauw
Simone Paauw interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal. Ze heeft aandacht voor diversiteit en inclusie in de breedte, discriminatie en grensoverschrijdend gedrag (op de werkvloer) en de positie van vluchtelingen en vluchteling-artsen. (Gezondheids)recht en medisch tuchtrecht hebben haar bijzondere interesse.
- Er zijn nog geen reacties
