Farmacie rekt octrooien op
Plaats een reactieNefarma-directeur Dutrée spreekt in zijn nawoord bij mijn artikel ‘Farmacie rekt octrooien op’ (MC 42/2009: 1721) over een ‘achterhaalde tunnelvisie van een “wetenschapper” die selectief winkelt en ongefundeerde conclusies trekt’.
Het op de man spelen in combinatie met het gebruik van ondeugdelijke argumenten is een strategie die eveneens werd gehanteerd door de Europese brancheorganisatie van farmaceuten (Efpia) in The Lancet (22-8-2009).
Al was die reactie constructiever en minder emotioneel getoonzet. Door de ad hominem argumentatie diskwalificeert Nefarma zich in het debat over haar rol in de ontwikkeling en productie van maatschappelijk noodzakelijke geneesmiddelen. Desalniettemin is het verwijt van ‘selectief winkelen’ niet ongegrond.
Toegegeven, mijn bijdrage beperkte zich tot enkele concurrentieondermijnende activiteiten, maar de bespreking van een 534 pagina’s tellend rapport noopt tot selectie. Maar Dutrées verwijt van gedateerde voorbeelden doet niets af aan de ernst van het vergrijp. Dat de industrie slechts gebruikmaakt van de bescherming die het octrooirecht haar biedt, is een drogreden.
Doelbewust misbruiken van rechterlijke procedures blijft misbruik van de rechtsgang. Eenzelfde misvatting geldt ten aanzien van octrooimarktafspraken tussen farmaceutische bedrijven. Dergelijke afspraken raken de kern van de vrije mededinging. Maar het aantonen van dergelijk misbruik van monopoliepositie voor de rechter is nagenoeg onmogelijk. Wordt daarmee het gedrag minder laakbaar? Wel volgens Nefarma, die daarmee de essentie van het rapport ontkent.
Wat betreft de gebrekkige maatschappelijke verantwoordelijkheid en het najagen van shareholder value het volgende. Mijn kritiek richt zich op de weigering van de farmaceutische industrie zich extern te verantwoorden voor haar bijdrage in de realisatie van het recht op gelijke toegang tot noodzakelijke geneesmiddelen.
Dat begint met meer transparantie van het innovatiebeleid, het monitoren in welke mate nieuwe producten daadwerkelijk bijdragen tot een verbeterde toegang tot maatschappelijk noodzakelijke geneesmiddelen voor eenieder, alsmede hierover rekenschap afleggen aan derden. Zolang de industrie die openheid niet betracht, blijft shareholder value de norm.
Rotterdam, oktober 2009
André den Exter, Erasmus Universiteit
- Er zijn nog geen reacties
