Een louterende beoordeling

Bucx, Lombarts en de anaesthesiologen (in spe) van het AMC verdienen een compliment voor de docentevaluaties op een grote opleidingsafdeling (MC 35/2007: 1426). Er waren weerstanden te overwinnen bij opleiders en aios, het was een arbeidsintensief proces en het kost geld. Dit laatste betreft met name het ontwikkelen van een computerprogramma dat ook de anonimiteit waarborgt.

Anderen benadrukken de waarde van mondelinge toelichting aan de individuele docenten door (twee) vertegenwoordigers van de aios.1 2 Keemers c.s. rapporteerden vanuit de afdeling heelkunde van het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis, Flikweert c.s. over de ervaringen in zeven vakgroepen van het Deventer Ziekenhuis. De laatsten gebruikten de voor dit doel al gevalideerde Cleveland Clinic’s Clinical Teaching Effectiveness Instrument, aangevuld met vragen bepaald door de zeven competentiegebieden zoals vastgesteld door het CCMS.

De ervaringen in Deventer zijn in 2005 gerapporteerd op het jaarlijkse congres van de Nederlandse Vereniging voor Medisch Onderwijs (NVMO). Deze vereniging biedt vele mogelijkheden om ideeën uit te wisselen. Ik hoop dat de auteurs hiervan gebruikmaken. Te denken valt aan een gezamenlijk opgestelde vragenlijst, de noodzaak van elektronische verwerking en mondelinge of schriftelijke rapportage.

Over de aanvankelijke weerstanden tegen zo’n functioneringsgesprek, schrijft Flikweert: ‘Alle vakgroepvertegenwoordigers gaven achteraf aan dat de gesprekken minder bedreigend waren dan verwacht en regelmatig leidden tot onverwacht goede gesprekken over opleiden.’

Alle reden voor een goed gesprek tussen verschillende ervaringsdeskundigen.

Diepenveen, september 2007

J. W. Briët, gynaecoloog en onderwijscoördinator n.p.

Literatuur

1. Keemers-Gels M, Nienhuijs S, Barendregt W, Bruggink E, Strobbe L. Stafleden op rapport. Medisch Contact 2004; 2004(8). 2. Flikweert ER, Miedema MT, Briet JW. Beoordelen van opleiders door arts-assistenten. Tijdschrift voor Medisch Onderwijs 2007; 26(1):3-10.