BH-bandjes

Een vrouwelijke collega bloost tot diep in haar hals als de acteur als simulatiepatiënt haar op vertrouwelijke fluistertoon zegt: ‘Weet je, dokter, ik vind je ontzettend aardig, we zouden eens iets moeten gaan drinken, na je spreekuur.’ Ze zegt helemaal de rillingen te krijgen van dit soort avances, zich aangerand te voelen en er nauwelijks een weerwoord op te hebben. Ze ervaart het als seksuele intimidatie, ook al worden de woorden met fluwelen stem uitgesproken. Een andere vrouwelijke collega die zich in dit rollenspel stort, reageert heel laconiek op het geflirt van de zoetgevooisde pseudo-patiënt en blijft dat ook, zelfs als de acteur constateert dat ze geen BH draagt, want hij ziet geen bandjes op haar schouder. ‘Nee jong, die heb ik helemaal niet nodig, dank je voor het compliment’, zegt ze en daarna in één adem: ‘Wat mankeert je eigenlijk?’