75 jaar opleiden en registreren

De colleges en registratiecommissies van de KNMG hebben alleen voor insiders duidbare afkortingen als CHVG, CCMS, CSG, HVRC, MSRC en SGRC. Het riekt naar bureaucratie en de afgelopen jaren heb ik heel wat ingezonden brieven zien passeren waarin collega’s hun gal spuwden over beslissingen van deze officiële organen (zie blz. 1472), dan wel zich beklaagden over de tarieven die voor hun activiteiten in rekening werden gebracht. Onbekend maakt onbemind. Daarom is het goed dat in het kader van het 75-jarig bestaan van het registeren van dokters de deur ruim wordt opengezet. Op het KNMG-congres van 11 oktober wordt u geacht mee te praten. MC zal daaraan voorafgaand relevante artikelen publiceren, zodat u zich daarop kunt voorbereiden.

Het boeiende aan al dat (her)registreren, visiteren, opstellen van opleidingseisen en gedragsregels, protocolleren, spiegelen en nascholen is dat wij dat als beroepsgroep allemaal zelf inhoudelijk regelen. ‘Graag zelfs en ook na 75 jaar nooit meer afstaan’, zou ik zeggen. Maar dan moet u wel het idee hebben dat uw stem wordt gehoord. Dat al die instanties die dat voor u doen, dat volgens de wensen van uw beroepsgroep doen. De LHV en NHG hebben zich als spokesman van de huisartsen de kritiek over de herregistratie-eisen van hun achterban gelukkig aangetrokken. De NHG-Verenigingsraad beraadde zich 30 augustus en de LHV-Ledenraad zal zich op 11 september buigen over voorgestelde aanpassingen (zie NieuwsReflex).

Oudere huisartsen zullen een zucht van verlichting slaken dat zij voor hun herregistratie na twintig jaar geen dienst meer hoeven te doen en dat zij het meest strategische moment kunnen uitkiezen om hun registratie met vijf jaar te verlengen. ‘Dit dient het loopbaanperspectief van de meest ervaren collega’s en stelt de maatschappij in staat om maximaal de kunst en kunde van gelouterde professionals te benutten’, vermeldt het voorstel nogal borstklopperig. De andere kant van de medaille is dat het voor praktijkzoekende huisartsen die nodig zijn om die ANW-diensten te vervullen nog moeilijker wordt om een eigen praktijk te vinden (zie blz. 1449). Kortom, ook al lijken rapporten van colleges en regis­tratiecommissies vaak taai, de inhoud ervan heeft net zoveel invloed op uw dagelijks werk als medisch-inhoudelijke zaken en is dus ook gewoon belangrijk.

Ben V.M. Crul