Participerende aios bij de visitatie

Mijn eerste kennismaking met de opleidingsvisitatie en de discussies in de Commissie Visiteren van de RGS, riepen wat vragen bij mij op over de rol van de aiossen binnen de opleidingen. Wat mij betreft is een centrale rol voor ze weggelegd.

Met een dikke ordner onder mijn arm liep ik door de garage op weg naar mijn eerste opleidingsvisitatie. Nou, ik mocht mee als toehoorder. Het leek mij nuttig en leuk om op deze manier kennis te maken met dit fenomeen. De formele gesprekken met verschillende betrokkenen volgden elkaar op: de opleidingsgroep, raad van bestuur en aios.... En juist het gesprek met de aios vond ik erg inzichtgevend. Niet zo gek eigenlijk, het gaat immers over de kwaliteit van hun opleiding.

Het credo ‘de patiënt centraal’ is niet meer weg te denken. Niemand haalt het in zijn hoofd om ‘de patiënt’ niet actief te betrekken bij de besluitvorming rondom de behandeling en het opstellen van behandelrichtlijnen. Maar hoe worden de aiossen eigenlijk betrokken bij hun opleiding? Hebben ze voldoende gelegenheid om aan te geven of de kwaliteit van de opleiding voldoet? Laten ze hun stem horen of gebeurt dit eens per vijf jaar bij de opleidingsvisitatie?

Er zijn verschillende manieren om de aiossen actiever bij de opleiding te betrekken, maar
ik beperk me hier tot de opleidingsvisitatie in het kader van de erkenning. Het doel van de erkenning van een opleidingssetting is dat de aiossen in Nederland goed opgeleid worden in een gunstige leeromgeving. Daarvoor zijn vaste regels en normen. Eens per vijf jaar worden alle erkende opleidingsinstellingen gevisiteerd, in het kader van de verlenging van de erkenning. De opleidingsvisitatie wordt uitgevoerd door een visitatiecommissie die de RGS adviseert over het te nemen besluit: wel of niet erkennen en onder welke voorwaarden? Deze visitatie is dus hét moment om de stem van de aios te horen.

Visitatiecommissies betrekken de aiossen op verschillende manieren bij de visitatie. Zo gaat de aios bijna altijd mee als lid van de visitatiecommissie en vormt het gesprek met de aios van de opleidingsinstelling een vast onderdeel van de visitatie. De visitatoren vinden het gesprek met de aios verreweg het belangrijkste onderdeel van de visitatie, zo blijkt uit recent onderzoek van de RGS. De
visitatoren pleiten voor meer tijd voor dit gesprek op de dag zelf. Maar om de beperkte tijd tijdens de visitatie zo goed mogelijk te benutten, kan een enquête vooraf onder de aiossen ook helpen.

Tijdens de visitatie waarbij ik aanwezig was, werd een vragenlijst gebruikt. Dit geeft inzicht in de algemene bevindingen van een brede vertegenwoordiging van de aiossen en mogelijke knelpunten. De visitatiecommissies die deze vragenlijsten gebruiken zijn daar positief over. Dat bleek ook uit de enquête. Om het voor het veld makkelijk te maken zal de RGS daarom een modelvragenlijst ontwikkelen. Zo kunnen we van elkaar leren en de aiossen de mogelijkheid geven om hun zegje te doen.

De Raad voor Volksgezondheid & Zorg spreekt niet meer over ‘de patiënt centraal’, maar over ‘de participerende patiënt’. Hoe we het ook gaan noemen, ik hoop dat we op korte termijn steeds meer met een ‘participerende aios’ te maken krijgen.

Milena Babović, bestuurssecretaris RGS

Columns op deze pagina zijn geschreven op persoonlijke titel. Reageren kan op knmg.nl/columns.