Dokter en patiënt
Plaats een reactieAls dokter vind ik het lastig om patiënt te zijn, zeker omdat ik nog in onzekerheid verkeer over de diagnose en wacht op nader onderzoek. Ik heb een afspraak voor een scan gekregen voor over vier weken. Niet alleen vanwege mijn klachten, maar ook omdat tijdens mijn arbeidsongeschiktheid collega’s een extra hoge werkdruk hebben, wil ik de scan vervroegen.
Het ziekenhuis waar ik onder behandeling ben is gefuseerd met een ander ziekenhuis en dus informeer ik naar de wachttijden op de andere locatie. Daar is voldoende plek en kan de scan binnen een paar dagen plaatsvinden. Valt dat even mee!
Ik informeer naar de wachttijden
De vriendelijke assistente vertelt me dat ik alleen maar hoef te zorgen dat de aanvraag bij hen terechtkomt… Dat regel ik wel even, denk ik. Dus ik bel met de poliassistente van mijn eigen arts. Tot mijn verbazing vertelt ze dat de uitvoering van het onderzoek door collega’s elders onmogelijk is. En wel om de volgende twee redenen: er zou geen goed overleg mogelijk zijn tussen de specialist en de radioloog op de verschillende locaties, en men zou de scan niet kunnen uitlezen vanwege de verschillende systemen. Ik laat me zo snel niet uit het veld slaan, dus probeer ik nog aan te halen dat met alle moderne technieken communicatie echt geen probleem hoeft te zijn. Ook bied ik aan dat ik 10 euro zal betalen voor een kopie-cd-rom en de scan zal meenemen naar het polibezoek. Maar het is tevergeefs, want van de vriendelijke secretaresse in het ultramoderne nieuwe ziekenhuis verneem ik dat mijn specialist geen cd-drive op de computer heeft. Even overweeg ik nog om te zeggen dat ik mijn eigen laptop wel meeneem. Maar omdat ik verwacht nog regelmatig de poli te moeten bezoeken, besluit ik verder niets tegen haar in te brengen. Dus wacht ik nu nog steeds op mijn scan en diagnose. Zoals gezegd: het is moeilijk om (als dokter) patiënt te zijn.
- Er zijn nog geen reacties
