KNMG kraakt ggz-advies, CVZ houdt vol

Op 1 februari meldt de website van Medisch Contact dat de KNMG ontevreden is over de kwaliteit en de consistentie van het conceptadvies van het College voor zorgverzekeringen (CVZ) over de geneeskundige ggz.

Twee factoren maken de ggz nodeloos kostbaar: de wildgroei op managementniveau en de dbc’s.

Het is verheugend dat nu op wetenschappelijk niveau in de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie het inzicht daagt dat dbc’s fraudefaciliterend zijn. De hooglerarengroep die zich tegen de CVZ-voorstellen verzet, stelt immers openlijk dat ‘het uitsluiten van indicaties een lastige weg is, omdat in de klinische praktijk de ene diagnose gewoon wordt vervangen door de andere’ (MC 5/2013: 248).

Een prijsverhogende factor bij de dbc-systematiek is bovendien, dat de uitvoerders van de verrichtingen, de behandelaars, moreel vervreemd zijn geraakt van hun declaraties. Zelf dbc’s declareren is voor behandelaars namelijk te ingewikkeld en te omslachtig. Daarom is dat uit handen gegeven aan administrateurs. Deze administrateurs pogen vanuit de eigen beroepsmoraal zo hoog mogelijke declaraties in te dienen om hun opdrachtgevers te plezieren, zie bijvoorbeeld ‘DBC’s nader ontleed’ (MGv 5/2010: 336). Ook is verheugend dat professor Jim van Os stelt dat met de DSM geen oorzakelijke diagnose wordt gesteld (MC 5/2013: 247). Dat was de kwintessens van mijn artikel ‘DBC’s onbruikbaar’ (Psychiatrie 12/2006: 288). Het dbc-systeem berust op DSM en er is dus geen samenhang tussen dbc, diagnose en verrichting.

Het dbc-systeem moet verdwijnen en niet weer ‘verbeterd’ worden door beambten die er hun brood mee verdienen.

Ik ben al jaren een voorstander van het machtigingensysteem: het werkte destijds goed, de kosten bleven binnen de perken. En de behandelaar raakt bij het aanvragen van de eigen machtigingen weer vertrouwd met de samenhang tussen arbeid en kosten.

Ronald van den Berg, psychiater,  Amsterdam