Uit het leven van een dorpsdokter (DODO)
1 reactieUit het leven van een dorpsdokter (DODO) die met de auto in de sloot raakte (vrijdagochtend, 7.50 uur, 1 kilometer voor aankomst in de praktijk).
Op weg naar mijn praktijk op een vrijdag in de afgelopen twee maanden raakte ik in een slip bij het inhalen van de derde tractor. Snel uit de rokende auto geklommen en naar de straat gesneld om de andere weggebruikers gerust te stellen: ‘Nee hoor, mevrouw’ (de bestuurde van de auto achter mij is in paniek), ‘geen andere inzittenden, ik laat de auto zo wegslepen.’ Een vage bekende zet mij af naast de praktijk, waar ik om vijf voor acht 112 bel met de melding dat ik de auto zo laat wegslepen en dat er geen inzittenden meer zijn. Twee minuten te laat haal ik de eerste patiënt binnen en begin met het spreekuur.
Ik ben bang een radiculair syndroom links opgelopen te hebben: heb pijn in mijn rug en in mijn linkerbeen. Een halfuur later belt 112 mij terug omdat zij ‘plat gebeld’ worden door bezorgde weggebruikers. Ook een eigen patiënt vertelt enkele dagen later dat hij de auto op de vluchtstrook van de A2 parkeerde om te kijken of de dokter niet in de auto zit die in de sloot ligt. Na een kop koffie om 9 uur doe ik kniebuigingen en stel de werkdiagnose bij naar een contusie van mijn linkerkuit. De VvAA laat in de loop van de ochtend de auto wegslepen (hij rijdt intussen weer) en brengt mij nog voor het middaguur een huurauto voor de visites (de assistente leende mij haar auto voor de visites eerder in de ochtend, hulde aan mijn assistente en de VvAA). De pijn trekt in twee dagen tijd restloos weg.
Een angst die ik reeds vijftien jaar had bij het inhalen op de betreffende weg was werkelijkheid geworden. Ik denk dat ik, nu ik bijna 50 ben, maar minder moet inhalen en tien minuten extra uittrek voor het rijden naar de praktijk. Het is best ontspannend om naar de radio te luisteren en met 20 kilometer per uur achter een tractor aan naar de praktijk te rijden. Daar geniet ik nu extra van in de afgelopen weken; wat maakt de NOS overigens mooie programma’s!
marike
huisarts, Nijeveen
De laatste dag voor mijn vakantie, een paar jaar geleden, was ik te druk en te gehaast. Ik reed naar de huisartsenpraktijk maar lette niet goed op bij de rotonde en zat op de bumper van mijn voorganger. We parkeerde de auto iets verderop en ik bedach...t me, nu ben ik te laat voor mijn eerste patient. Totdat de ander bestuurder tegen me zei: gelukkig hebben we zelf geen schade. Zullen we het snel invullen want ik heb een beetje haast. Ik heb over 10 minuten een afspraak bij de dokter....U raadt het al. We konden er wel om lachen en hebben later de papieren rustig ingevuld. Maar inderdaad, gewoon op tijd weggaan en niet te gehaast doen.