Het einde van het liedje voor het ziekenhuisfrietje?
5 reacties
Mijn laatste frietje. Het nieuwe voedingsbeleid is vanaf morgen van kracht hier. Dat is wat ik dacht terwijl ik wachtte op de friturist in het ziekenhuisrestaurant. De rijke, typische geur die al klassiek conditionerend de wachtenden om mij heen doet watertanden is een fenomeen dat ik ga missen. Alhoewel overmatig frietgebruik in het ziekenhuis absoluut niet gestimuleerd dient te worden, is er opvallend genoeg een zaak te maken vóór mijn goudgele vrienden. Is dit dan toch niet het einde van het liedje voor het ziekenhuisfrietje?
Het zal vast voor enige verbazing zorgen, maar ik ben er zowel van overtuigd dat friet thuishoort in het menu van een ziekenhuisrestaurant als dat een ‘gezonde voedselomgeving’ leidt tot een duurzame en gezonde levensstijl (inclusief eetgewoonten).
In het voedingsbeleid van veel ziekenhuizen geldt het devies van gezond eten boven alles. Afgezien van de lange rijen die door dit reglement ontstaan bij het sporadische aanbod aan (ongezonde) delicatessen, wordt er gelijktijdig aan een aanzienlijk deel van de bezoekers een hoogtepunt van de dag ontnomen. Overigens kunnen de verlokkende geuren van hevig gesausde frikandellen speciaal of flitsende kleurpaletten van de producten van Mars Incorporated wat mij betreft niet ver genoeg van de looproutes van patiënten en medewerkers worden gehuisd.
Wat men lijkt te vergeten is dat voedsel naast voedingsstoffen ook comfort kan bieden. Niet voor niets heeft het anglicisme ‘comfortfood’ een vaste plek ingenomen in de Nederlandse cultuur, onderschreven door het ruime aanbod aan recepten op de website van ’s lands grootste supermarktketen. Een gepaste vertaling naar het ziekenhuisrestaurant is uiteraard op zijn plaats, maar hier hoeven geen capriolen voor te worden uitgehaald. Gebruikmakend van onbewerkte ingrediënten en het vermijden van toegevoegde suikers en zouten kan comfortfood ook passen binnen de ziekenhuisvisie.
Men lijkt te vergeten dat voedsel ook comfort kan bieden
Kortom: lijkt het verbannen van het frietje uit het menu wellicht een goedbedoelde poging om patiënten te stimuleren om gezonde keuzes te maken, het kan onbedoeld ook ‘het pleziertje na een moeilijke dag’ ontnemen. Daarom pleit ik voor een compromis: laten we met z’n allen één keer in de week in de rij staan voor een portie ongezouten friet; van onbewerkte aardappelen en luchtgefrituurde aard.
Ook een anekdote delen? Dat kan (desgewenst anoniem)! Mail naar kopij@medischcontact.nl.
auteur
Vincent Sier, PhD-student, Leiden
M. Wilms
AIOS M&G, Utrecht
Het ziekenhuis heeft een voorbeeldfunctie voor de maatschappij. Als een ziekenhuis, DE plek voor gezondheid, al niet het goede voorbeeld geeft over gezonde voeding, wie gaat het dan wel doen?
En het argument dat medewerkers dan wel ergens ande...rs heen gaan voor hun ongezonde snack, vind ik ook een matig argument. Dat is geen reden waarom het ziekenhuis dan maar in die behoefte moet voorzien.
Over een aantal jaren zullen we het gek vinden dat een ongezonde voedselomgeving in het ziekenhuis zo normaal was. Net als met roken.
E.P.A. Gebuis
AIOS infectieziektebestrijding, Leiden
Een ziekenhuis waar ik in het verleden gewerkt heb, heeft zelfs het restaurant maar gesloten. Medewerkers kwamen er niet tot nauwelijks meer na het invoeren van een gezond voedingsbeleid terwijl de restaurants en snackbars in de omgeving standaard 15...% korting gaven op vertoon van je personeelspas.
Zonder draagvlak hebben dit soort maatregelen geen zin, zeker niet anno 2023 waar ieder restaurant is aangesloten op thuisbezorgd.nl.
J.K. Bruins
huisarts, Appelscha
In een ziekenhuis in de buurt is het gezonde voedingsbeleid ook ingevoerd
Van vrienden die er werken (en eigen observatie) begrijp ik dat de pizzadozen en snackbezorgers er in grote getale binnen komen...
R.S. Kuipers
Werkloos
Doen we dan ook 1 sigaretje, een wijntje en een whiskeytje en toch ook nog 1 knakworstje, en 1 uurtje minder slaap en ….. etc etc etc.
B. Bos
Specialist ouderengeneeskunde , Leiden
Ik moet wel lachen om uw reactie. Ik zou zeggen: vermoedelijk wel ja. De mens is een irrationeel wezen en vind altijd zijn weg wel naar…uw niet uitputtende lijst. Ben benieuwd wat u ‘ comfort’ geeft.