Generieke voetencrème?

Een vriendelijke patiënte van 76 jaar bezocht mijn spreekuur tijdens de vakantie van mijn maat. Ze had van hem poeder voor de tenen en een crème voor de jeuk op de wreef gekregen. Maar het had na drie weken onvoldoende geholpen: ‘De uitslag wordt niks minder dokter, het jeukt steeds meer en die crème krijg ik er met geen mogelijkheid af.’

Op mijn vraag hoe zij dat laatste bedoelde, antwoordde ze: ‘De voet blijft helemaal wit, dokter.’ ‘U bedoelt door het poeder...’, probeerde ik. ‘Nee, nee, door de crème!’

Ik las in het dossier dat mijn collega miconazolpoeder en een tube miconazol-/hydrocortisoncrème had voorgeschreven.

Zij liet me de voet zien en er was inderdaad een felrood, nattend eczeem met kloven en rondom een merkwaardige witte aanslag, die inderdaad niet weg te vegen was.

‘Maar waarmee hebt u dan gesmeerd?’ vroeg ik verbaasd.

Haar tas ging open en ze plaatste twee groene doosjes op tafel. Ik zag al direct ‘miconazolpoeder’ op de kleinste, en op de andere een mij onbekende naam. Vast weer zo’n exotisch generiek product, dacht ik nog geërgerd. Tot ik de verpakking wat beter las: Deckende Schuhcreme für Glattleder.

We hebben tot tranen toe samen gelachen. Hoe de fout heeft kunnen ontstaan, wist zij niet. Thuis zou ze ‘de goede tube’ gaan zoeken.

Ik heb niet gevraagd waarmee zij de afgelopen weken haar schoenen gepoetst heeft.

• Meer praktijkperikelen