Te veel wantrouwen
2 reactiesNaar aanleiding van het sociaal akkoord greep premier Rutte afgelopen week de kans om ervoor te pleiten dat we ‘stoppen met somberen’. Hij stelt dat het in Nederland niet ‘zo dramatisch slecht gaat’. De premier hoopt dat mensen wat positiever tegen de economie aan gaan kijken. ‘Ik kan niet oproepen om meer geld uit te geven. Maar mocht het zo zijn dat je dat vanwege het somberen niet doet, kijk dan eens naar het herstel van vertrouwen dat nu zichtbaar is.’
Hij erkent dat het voor mensen die hun baan verliezen of hun huis niet kunnen verkopen, zware tijden zijn. De meeste mensen hebben daar echter niet mee te maken en, zo stelt Rutte, die zouden kunnen helpen het vertrouwen in de economie te herstellen door meer te besteden. Het is het bekende verhaal: is het glas halfvol of is het halfleeg? Voor onze minister-president is het meestal halfvol.
In de gezondheidszorg is iets vergelijkbaars aan de hand. Op het gebied van de curatieve zorg staat Nederland jaar in jaar uit in de top 3 van alle internationale lijstjes: de gezondheidszorg in Nederland presteert heel goed. En de kostprijs van onze curatieve zorg is gemiddeld ten opzichte van andere landen. De berichtgeving over de zorg roept echter een heel ander beeld op. Wie zonder veel kennis van zaken de media volgt, moet wel de indruk krijgen dat het in de zorg in ons land niet goed gaat. Dokters functioneren niet goed, in een ziekenhuis kun je maar beter niet worden opgenomen, de inspecties falen en het is allemaal veel te duur. Zonder te willen ontkennen dat we altijd moeten streven naar nog betere zorg vind ik dat de balans in de berichtgeving zoek is. Ik ga voor het halfvolle glas.
In deze special, over infectieziekten en antibioticaresistentie, valt ook op dat we het goed doen in ons land. De kans op een infectie met een resistente bacterie is nergens ter wereld zo klein als in Nederland, zegt microbioloog Marc Bonten: ‘We praten mensen stelselmatig wantrouwen aan tegen ons systeem.’
‘Nederland is gidsland’, zegt Marc Sprenger, directeur van het European Centre for Disease Prevention and Control (ECDC). Op veel terreinen doen we het geweldig goed.
Probeer ik daarmee het probleem van antibioticaresistentie ‘klein’ te maken? Natuurlijk niet. Er is ook in Nederland nog veel te winnen op dat gebied. Het glas is nog niet vol.
,
Bij de viering van het 150 jarig bestaan van ons vakblad, de NTVG, sprak Prof.Dr.J.C. Kennedy, zeer bevlogen over de weinig maatschappelijke betrokkenheid van de huidige generatie medici. Ik verwijs daarnaast nog maar eens naar de interessante dialoo...g die ik voerde met collega Emile Keuter die hij startte over zijn en onze onwetendheid in de curatieve geneeskunde. (google keuter en berntsen, en je kan de dialoog met de titel “Onwetendheid” lezen) Ik citeer daarbij naar 2 professoren. Prof. Dr. Rien Vermeulen en Prof. Dr. Rob Slappendel.
Ik vind je erg kort door de bocht gaan als je collega’s, journalisten of wie dan ook, “zonder veel kennis van zaken” wegzet als ze een andere mening zijn toegedaan als de jouwe. In het bijzonder gezien het feit dat je blijkbaar in de tweede plaats ook nog hoofdredacteur bent van het MC.
Het valt mij op dat veel collega’s waarmee ik mijn mening wil delen, antwoorden met “Hoezo, Bas, wat bedoel je?, zo erg is het helemaal niet…” Ik heb als antwoord daarop een schilderij gemaakt met de titel : “Hoezo, pervers?” Met andere praktijkmedewerkers is de herkenning van mijn punt vaak direct voelbaar.
Voor mij is het glas wat betreft de curatieve zorg in Nederland stukken minder gevuld. Ik hoop dat deze er voor mijn 3 kinderen er beter uitziet over 10-20 jaar.
In afwachting van je reactie,
met vriendelijke groet,
Bas Berntsen, huisarts en tropenarts.
,
Beste Hans van Santen,
Je hebt een leuk hoofdredactioneel stukje geschreven om daarin tot de conclusie te komen dat het wat de curatieve zorg betreft goed gaat. Je gebruikt de metafoor, “Het glas is nog niet vol”.
Je draagt ter ondersteuning van je ...stelling 2 citaten aan, een van een microbioloog en een van een directeur. Ik vind dat een matige onderbouwing.
Ik ben nu sinds 2005 werkzaam als huisarts, dat hebben we gemeen. Daarvoor werkte ik 8 jaar in de tropen, na een gedegen opleiding en behaalde mijn Diploma in Tropical Medicine and Hygiene aan The University of Liverpool. Ik ben actief praktiserend huisarts.
Mij is een totaal andere indruk van de curatieve zorg in Nederland toegedaan, berustend op eigen ervaring. Zoals ik al eens eerder schreef in medisch contact rijzen mij de haren te berde wat patiënten, naast ook goede curatieve zorg, wordt aangedaan. Ik kan patiënten hier maar deels deelgenoot van maken. Een geluid wat bij collega’s in mijn ogen veel te weinig weerklank vindt. Ik doe deze kennis als huisarts op omdat wij, zoals je weet beschikken over een volledig gedigitaliseerd dossier van iedere patiënt.
[Lees hieronder verder]