Op de preventiemarkt is je gulden een daalder waard
2 reactiesHet was in 1968 dat de Centrale Vereniging Ambulante Handel een leus introduceerde die veel mensen zich nog zullen herinneren, mede vanwege het karakteristieke melodietje eronder: ‘Op de markt is je gulden een daalder waard.’
De daalder, ter waarde van 30 stuivers en dus ƒ 1,50 (niet te verwarren met de rijksdaalder, die 50 stuivers waard was), werd vanaf begin van de 19de eeuw niet meer fysiek geslagen maar nog wel gebruikt als rekeneenheid. De leus beoogde mensen naar de markt te trekken door te impliceren dat je daar meer waar voor je geld kreeg dan in een reguliere winkel. Aan deze analogie moest ik denken bij het lezen van het artikel van drie zorginkoopadviseurs van Zilveren Kruis, dat we deze week publiceren (blz. 14). Zij betogen dat veel verleende zorg niet voldoet aan de regels voor vergoeding uit de zorgverzekeringswet, maar toch veel wordt gedeclareerd. Inmiddels zijn we inderdaad op het punt gekomen dat we erg kritisch moeten kijken naar de besteding van iedere euro om te zien of die wel rendeert. In dit kader is ook het pleidooi van internist-oncoloog Arnold Baars en ziekenhuisapotheker Hans-Peter Bootsma voor het strikter hanteren van kosteneffectiviteit in de zorg lezenswaardig.
Tegengaan van overmatig alcoholgebruik heeft een rendement van 280 procent
Strikt genomen is er maar één gebied waar de gulden op de zorgmarkt écht een daalder waard is, en dat is preventie. Al in 2010 becijferde PricewaterhouseCoopers dat intensieve inzet op stoppen met roken een rendement van 220 procent heeft op elke bestede euro, het tegengaan van overmatig alcoholgebruik tot wel 280 procent en intensief inzetten op obesitasbestrijding 130 procent. Helaas is dit rendement vrijwel nooit direct zichtbaar binnen één regeringstermijn. Gelukkig liggen er nog kansen, want de inkt van een potentieel regeerakkoord is nog lang niet droog. Dat de eerste klap een daalder waard is, behoeft hopelijk geen nadere toelichting.
de Haan
Jeugdarts KNMG, Achterveld
'Op de preventiemarkt is je gulden een daalder waard'. Met deze kop begint Bertho Nieboer zijn hoofdredactioneel, waarna hij deze stelling onderbouwd met een aantal aansprekende voorbeelden. Helaas ontbreekt misschien wel het meest klinkende voorbeel...d van wat preventie vermag: de JGZ. Onder de titel 'Jeugdgezondheidszorg: ‘een gigantisch effect voor een prikkie’’ heeft de JGZ een factsheet gepubliceerd, waarin onder andere wordt ingegaan op het rendement van iedere in de JGZ geïnvesteerde euro: ten minste 1100%!
JGZ: het enige vakgebied in de gezondheidszorg dat zichzelf ruim terugverdient!
P.A. Wiegersma
jeugdarts, epidemioloog, Kropswolde
Hoewel op zich de opmerking van Nieboer in zijn hoofdredactioneel in het MC (40/2021:5) “Op de preventiemarkt is je gulden een daalder waard.” terecht is, is het volkomen onjuist daaraan de Jeugdgezondheidszorg (JGZ) te koppelen. De schrijver van het... commentaar is een van de vele vakgenoten die het boerenbedrog waarin de JGZ grossiert ter harte heeft genomen en citeert dan ook de volkomen onterechte en wetenschappelijk bijna lachwekkende suggestie van de AJN (wetenschappelijke (!) vereniging jeugdartsen) dat elke euro investering door de JGZ 11 euro opbrengt.
Dit boerenbedrog wordt op de volgende wijze onderbouwd: als bij een kind door de JGZ een afwijking wordt vastgesteld en die wordt verholpen – uiteraard niet door de JGZ, dat is niet toegestaan – dan worden alle toekomstige gezondheidszorgkosten op dat gebied voorkómen.
Omdat de JGZ natuurlijk (bijna) alle kinderen met die afwijking opspoort (daar staan ze tenslotte volgens de AJN om bekend) zijn de totaal vermeden zorgkosten: alle door JGZ ‘geredde’ kinderen in Nederland X vermeden of verminderde zorgkosten X toegenomen bijdrage arbeid door betere mentale en fysieke gezondheid X jaren levensverwachting.
Dat deze berekening zeker bij jonge kinderen tot zeer grote bedragen leidt zal duidelijk zijn – het is zelfs opvallend te noemen dat men bij de JGZ in plaats van 1.100% niet tot 11.000% is gekomen.
Het is dezelfde drogredenering die in het basistakenpakket wordt gebruikt om de wetenschappelijke onderbouwing van de handelingen te bewijzen.
Voor uitgebreide informatie, zie https://jeugdgezondheidszorg.nu Hoofdstuk 4 over invoering van het basistakenpakket.