Eigentijds ‘verzet’

De verhalen over de oorlog zijn voor velen van de naoorlogse generatie bekend. En hoewel ingrijpend zijn ze ook abstract. Abstract in de zin dat het moeilijk voor te stellen is hoe het leven in bezettingstijd is geweest. Abstract, omdat je niet weet hoe jij je zou gedragen in zo’n oorlog. Hoeveel risico zou je bijvoorbeeld willen lopen in het verzet? Aan welke gevaren zou je jezelf en je naasten durven blootstellen om anderen te redden of de vijand tegen te werken? Ik denk dat er weinigen zijn die dat durven te voorspellen.

De historie van het Medisch Contact laat zien dat het initiatief van een aanvankelijk kleine groep collega’s uitgroeide tot het verzet van het grootste deel van de Nederlandse artsen. Zij wilden zich niet onderwerpen aan het juk van de Duitsers en wilden in vrijheid blijven (be)handelen. De oprichting van het Medisch Contact was een direct antwoord op de oprichting van de Artsenkamer en de verplichting om daar lid van te worden. Het verzet van de Nederlandse artsen is beschreven in het boek Witte jassen en bruinhemden waarvan wij binnenkort een geheel herziene versie uitgeven (te bestellen op medischcontact.nl/75jaar). Een boek met indrukwekkende verhalen van artsen in oorlogstijd.

In deze special van Medisch Contact willen we de vertaling van onze wortels naar deze tijd laten zien. Immers, ook in onze tijd zetten collega’s zich in voor de patiënten; soms tegen de stroom in, soms tegen het eigen belang in, maar altijd met dat van die patiënt voor ogen. Zonder de heroïek van de oorlogstijd, maar ook nu met het hart op de goede plek.