Andere politiek

De nieuwe politieke partij NLBeter wil het vooral anders doen, verklaart cardioloog, zorgondernemer en nu ook politicus in spe Janneke Wittekoek in Achter het Nieuws. De partij die ze – samen met nog drie artsen en een hoogleraar transitiekunde – opricht, moet ertoe leiden dat ‘zorgprofessionals én zorggebruikers zich gehoord en gezien voelen’. Daar kan niemand tegen zijn.

Of dat betekent dat ze veel steun van hun collega’s krijgen, valt nog te bezien. Een peiling van Medisch Contact onder artsen en studenten laat zien dat NLBeter het leeuwendeel van de beroepsgroep nog moet overtuigen. Desalniettemin geeft 5 procent aan, nog voordat er een partijprogramma bekend is, op de nieuwe partij te zullen stemmen en nog eens 36 procent overweegt het.

bij volksraadplegingen krijgen sentimenten de bovenhand

Een programma waarin gezondheidszorg centraal staat, kan zeker aanslaan onder artsen. In een enquête van Medisch Contact in 2017 gaf bijna twee derde van de artsen aan dat het zorgbeleid een grote invloed heeft op hun stemgedrag. Maar hoe het programma van NLBeter eruit gaat zien, is in deze ‘oriënterende fase’ nog niet duidelijk.

Wittekoek geeft aan geen partij, maar een beweging te willen vormen. Een ledenpartij is ‘niet democratisch genoeg’ en er zal dan ook veel gebruik gemaakt worden van directe volksraadpleging. Dat vind ik op z’n zachtst gezegd jammer. Het recente verleden met het Oekraïne-referendum en de brexit laat zien dat sentimenten de bovenhand krijgen bij volksraadplegingen. Sterke polarisatie bevordert de compromisbereidheid niet en werkt besluitvorming in het politiek versnipperde Nederland alleen maar tegen. Veel problemen – en ook die in de zorg – zijn nu eenmaal veel te complex om terug te brengen tot een stem voor of tegen.

Den Haag kan zeker inhoudelijke deskundigheid gebruiken als het gaat om gezondheidszorg. Een discussie over het democratisch gehalte van onze rechtsstaat leidt daar alleen maar van af.