'Je woorden schokten me, juist omdat je arts bent'

Deel 1. Ouderenpsychiater Manon Kleijweg trapt de discussie af.

‘Esther, door je radio-optredens bij Dit is de Dag en columns in o.a. Medisch Contact en De Volkskrant ben je één van de bekende gezichten van ons specialisme geworden, ook buiten ons vakgebied. Je snijdt relevante thema’s aan en je meningen, bijvoorbeeld over euthanasie, zet je welbespraakt, vaak geestig en flamboyant neer. Ze vinden veel bijval, ook onder niet-psychiaters. Recentelijk las ik je columns voor online-opinieblad ThePostOnline, waarin je je met nadruk profileert als “psychiater met als aandachtsgebieden consultatieve psychiatrie, somatoforme stoornissen en ouderenpsychiatrie”. De toon die je daarin aanslaat, is heel anders dan in stukken voor vakgenoten en viel me niet mee: je schoffeert de ene na de andere bevolkingsgroep.

Een greep: vluchtelingen noem je “hitsige nieuwkomers die de woestijnmores hoger hebben zitten dan onze genderneutrale IKEA-mentaliteit”.1 Hedendaagse mannen worden weggezet als “gedresseerde lippizaner sukkels die nauwelijks meer testosteron aanmaken, waardoor hun vacht niet meer glanst en hun ogen dof staan”.2 Over demonstranten tegen Trumps “grab them by the pussy”-uitspraak: “Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat vrouwen zich bedreigd voelen in een tijd dat mannen door te veel papadagen, nuance en verbindend communiceren nog nooit zo laag in hun testosteron hebben gezeten?”.3 Jongeren typeer je als “twintigers die hebben geleerd dat alles wat ze vinden, denken, zien of voelen van een weergaloze importantie is. Zoals peuters die met trots en fascinatie in het potje kijken naar het eerste product van hun zindelijkheid”.4 En als klap op de vuurpijl: “Recent verklaarde de burgemeester van Venetië dat iedereen die Alluh akbar op het San Marcoplein roept, direct wordt neergeschoten. Het lijkt mij een daad van bescherming, maar ongetwijfeld zullen er weer ‘rechtvaardigen’ opstaan die medelijden voelen met het inperken van religieuze uitlatingen”.5 De enigen waar je je onverdeeld positief over uitlaat zijn “mannen die vanuit hun ballen voelen dat overleven een machtsstrijd is: wie is de sterkste, wie was vroeger de baas op het schoolplein?”, “Mannen die er trots op zijn dat ze man zijn, westers en blank”.1

Je woorden schokten me, juist omdat je arts bent. Ik denk dat je hiermee de ethische grenzen van ons beroep overschrijdt en dat je het vertrouwen in ons vak, essentieel voor de uitoefening ervan, met je uitspraken schaadt.’

lees deel 2