SEH-artsen zien regionaal zorgcoördinatiecentrum niet zitten

Acute zorg op regionaal niveau coördineren is geen oplossing. Dat zegt voorzitter en SEH-arts David Baden van de NVSHA (Nederlandse Vereniging van Spoedeisende Hulp Artsen) over de plannen die VWS-minister Ernst Kuipers heeft om regionale zorgcoördinatiecentra voor acute zorg op te zetten.

Kuipers heeft besloten dat elke ROAZ (Regionaal Overleg Acute Zorgketen)-regio per 2025 een zorgcoördinatiecentrum moet hebben. Zo’n zorgcoördinatiecentrum (zcc) is een plek waar verschillende zorgdisciplines (huisartsenposten, ambulancevoorzieningen, eerstelijnsverblijf (elv), wijkverplegingen en ggz) samenwerken in de triage en zo bepalen waar en wanneer een patiënt met een acute, maar niet levensbedreigende zorgvraag tijdens ANW-uren het beste terechtkan.

Informatiepunt

Een zcc moet ook het centrale punt zijn dat actuele informatie heeft over beschikbare zorgcapaciteit en bedden in die regio, zoals van ziekenhuizen, verpleeghuizen, gehandicapten-, revalidatie- en geboortezorg. Voor zorgverleners moet een zcc dan ook 24/7 bereikbaar zijn. De centra moeten over ten minste één fysieke locatie per regio beschikken. Kuipers hoopt dat zulke centra de druk op acute zorg verkleinen en ertoe leiden dat zorgverleners minder tijd kwijt zijn aan het zoeken van een geschikte plek voor patiënten.

NVSHA-voorzitter Baden ziet liever dat de lokale samenwerking in de acute zorg waar mogelijk wordt verbeterd dan dat er een regionale ‘entiteit die de patiënt niet kent’ wordt toegevoegd. Volgens hem is de afstand binnen zo’n regio te groot om als zorgverleners de patiënten en de lokale omstandigheden te kennen. ‘Door grootschaligheid verlies je continuïteit van zorg.’ Volgens hem is uit Nederlandse pilots al naar voren gekomen dat een regionale laag weinig oplevert, en is uit ervaringen in Engeland en Denemarken juist gebleken dat vergelijkbare regiocentra leidden tot meer telefonische hulpvragen en SEH-bezoeken.

Triageprotocollen

Baden denkt dat er meer winst is te behalen als er gekeken wordt naar de Nederlandse triageprotocollen. ‘Als binnen een zcc met dezelfde protocollen wordt gewerkt, verandert er weinig en komt overtriage nog voor. En het tekort aan thuiszorg en elv-plekken verdwijnt niet met een laag erboven’, aldus Baden, die pleit voor investeringen om die capaciteit uit te breiden. Hij denkt wel dat een deel van het voorstel, namelijk het regionaal inzicht in capaciteit en het uitwisselen van patiëntgegevens, van toegevoegde waarde kan zijn.

Zorgregio’s moeten nu de plannen verder uitwerken. Kuipers wil uiteindelijk toewerken naar een landelijk systeem om capaciteitsinformatie te delen, en overweegt of hij een wettelijke plicht voor het aanleveren daarvoor wil invoeren.