Rauw

Rauw, tot en met 22 mei, museum Het Rembrandthuis, Amsterdam.

In 1631 etste Rembrandt (1606-1669) zowel ‘Het pissende mannetje’ als ‘Het pissende vrouwtje’. Rembrandt hield ervan mensen en hun lichamen realistisch te schilderen.

Geïnspireerd op zijn etswerk verbeelden dertien hedendaagse kunstenaars op de expositie Rauw hun niet-geïdealiseerde kijk op het menselijk lichaam. Zo is op de lithografie van Marlene Dumas een onpersoonlijke, pissende vrouw met een welhaast abstracte vulva afgebeeld. Van Melanie Bonajo is een aantal foto’s van in het openbaar urinerende vrouwen te zien. Daarvan heeft ze er in vijftien jaar tijd zo’n vijfhonderd geschoten.

Confronterend en kwetsbaar zijn de bijdragen van Milan Gies en Rineke Dijkstra. Gies zoekt in zijn fotoserie van slachtoffers van de prestatiemaatschappij naar sporen die traumatische ervaringen, pijn en mentale problemen op hun lichamen achterlaten. Van Dijkstra hangen drie portretten van moeders met hun zojuist geboren baby’s, bij een loopt nog een straaltje bloed langs haar been.

Hoogtepunt is de serie anti-selfies van Bonajo. Zij besloot zichzelf telkens te fotograferen als zij huilde, ongeacht waar ze op dat moment was. Het is haar reactie op de fictie dat je altijd maar gelukkig, aantrekkelijk, sexy en jong zou moeten zijn. Een zinnenprikkelende expositie.