‘Lichaam en geest moeten volledig met elkaar overeenstemmen als je zingt’
Portret Myriam Lipovsky
Plaats een reactie
Myriam Lipovsky is opgegroeid in Den Haag, waar ze de synagoge van de Liberale Joodse Gemeente bezocht: ‘Een prachtig gebouw; een intieme, kleine versie van de beroemde Portugese synagoge in Amsterdam. Daar was een chazan (een voorzanger, red.), Chaim Storosum, die voor mij een voorbeeld werd.’ Al jaren is ze nu zelf voorzanger; ze zong ook op 4 mei tijdens de dodenherdenking in Utrecht.
Ofschoon ze nu een opleiding volgt om meer te weten te komen over de traditie van het voorzingen tijdens de gebedsdienst, zijn de melodieën haar al lange tijd zeer vertrouwd. ‘Ik voel me er zeer in thuis. Ze bieden ruimte voor verstilling en vormen een traditie die je doorgeeft.
De teksten zijn oud, maar in de progressievere gemeenten worden er wel aanpassingen gedaan. Zo worden niet alleen de aartsvaders maar ook de aartsmoeders aangehaald.’
Zingen had al vroeg haar belangstelling: ‘Ik kom uit een muzikaal gezin en ik heb op een vrije school gezeten, waar veel aandacht was voor muziek.’ Ze heeft zangles en speelt klarinet. Toch is Myriam Lipovsky niet verdergegaan in de muziek, ‘want muziekbeoefening is leuker in je vrije tijd. Beroepsmatig is het toch vaak sappelen’.
leeftijd: 58 jaar
werk: internist en psychotherapeut
privé: gehuwd met Gillian Griffiths
Psychotherapeut
Lipovsky werkt sinds 2003 als internist en sinds 2011 daarnaast ook als psychotherapeut – geen alledaagse combinatie – bij Altrecht Psychosomatiek Eikenboom in Zeist, waar patiënten met complexe somatisch onvoldoende verklaarde lichamelijke klachten (SOLK) terechtkunnen, hoewel ze zelf tegenwoordig liever de term ALK gebruikt: aanhoudende lichamelijke klachten. ‘We weten immers dat het niet per se om het onverklaarde gaat. We zien ook patiënten met “verklaarde” pathologie die baat hebben bij psychotherapeutische interventies – omdat emoties, gedachten en gedrag een rol spelen, bijvoorbeeld bij de ervaring van pijn.’ ALK-patiënten nemen volgens haar subtielere lichaamssignalen, zoals abnormale (spier)spanning, vaak slecht waar. Ook emoties, zoals angst en boosheid, worden vaak niet gevoeld. ‘Maar wel bijvoorbeeld de daarmee gepaard gaande hartkloppingen, waardoor ze denken een hartprobleem te hebben.’
Wezenlijk contact
‘Deze patiënten hebben vaak het idee dat de dokter denkt dat hun klachten tussen hun oren zitten’, gaat ze verder. ‘Dat maakt dat ze angst voor artsen hebben, of zelfs boos op ze zijn. De kern van goede zorg voor deze groep is daarom het aangaan van wezenlijk contact, zonder daarbij je professionaliteit te verliezen.’ Daarbij is ook psychotherapie belangrijk, maar punt is volgens haar dat ‘veel dokters niet goed weten wat dat is’. Dat gold lange tijd ook voor haarzelf: ‘Ik snapte niet hoe echte verandering tot stand kan komen zonder een pil of zonder een ingreep.’ Nu weet ze wel beter, sterker: ‘Mijn beide vakken gaan eigenlijk naadloos in elkaar over.’
Geldt dat ook voor haar beide vakken en het (voor)zingen? Nee, dat is wat vergezocht, maar dit weet ze wel zeker: ‘Als ik niet goed in mijn vel zit, kan ik niet zingen. Lichaam en geest zijn nooit gescheiden en met het zingen moeten ze volledig met elkaar overeenstemmen.’
Via deze link is een een TEDtalk te bekijken die Myriam Lipovsky hield tijdens de internistendagen in 2019 over SOLK. De verwijzing naar het onderwijs klopt niet meer. Wie meer wil weten kan het best mailen naar: m.lipovsky@altrecht.nl.
In deze editie van Medisch Contact vindt u over SOLK ook het artikel 'Een dokter met niet te verklaren klachten'.
Doet u iets bijzonders buiten uw werk? Doe mee en mail ons: kopij@medischcontact.nl.
Meer artsenportretten
- Er zijn nog geen reacties
