‘Laat een vonk in jezelf ontsteken’
Portret: Annabelle Slingerland
Plaats een reactie
Zelf zoveel geluk hebben dat je ook iets terug wilt doen voor de samenleving. Dat is de drijfveer van arts-onderzoeker Annabelle Slingerland om zich aan te sluiten bij de Nationale Zorgreserve.
Slingerland noemt ‘je hart volgen’ de rode draad van haar leven. Plus de wens ‘een verschil te kunnen maken voor anderen’, en ‘het geluk om telkens tegen mensen aan te lopen’ die een nieuwe wending aan je leven geven.
leeftijd: 51 jaar
woonplaats: ‘Overal, momenteel vooral in Amsterdam’
privé: single
hobby’s: ‘Van zeezeilen tot saxofoon’
Na haar studie geneeskunde richtte Slingerland zich onder andere op promotieonderzoek, behaalde een doctoraat in genetica en epidemiologie, rondde internationale masters in public health en zorgsystemen af en verrichtte onderzoek in Engeland en de Verenigde Staten. En zette en passant een organisatie op, Kids Chain, om kinderen met diabetes tot sporten aan te zetten.
Eigen kracht
Preventie en zelfredzaamheid van patiënten zijn een terugkerend thema in haar bezigheden. Het past allemaal in het plaatje van wat Slingerland van belang acht: ‘Zelf een bijdrage leveren aan je gezondheid, en onderdeel zijn van een gemeenschap die je helpt oplossingen te vinden. En het geloof in je eigen kracht ontdekken.’
Tussendoor werkte Slingerland de afgelopen jaren ook op afroep van verschillende organisaties over de hele wereld, om zorg te verlenen in landen als Guatemala, Costa Rica, Sri Lanka, de Filipijnen, Zuid-Afrika en Tanzania. De covidpandemie bond haar weer aan Nederland. Ze werkt hier als basisarts ‘overal, van jeugd- tot ouderenzorg, van eerstelijns tot traumachirurgie.’
Vonk
Dit bracht haar ook op het pad van de Nationale Zorgreserve. Haar eerste taak als reservist was het helpen coördineren van de groepen Oekraïense vluchtelingen waar huisartsenpraktijken mee te maken kregen. ‘Ik heb me aangemeld omdat ik me maximaal wil inzetten voor de bevolking. Bij de reserve doe je dat telkens als team. Bij een zorginstelling die er qua capaciteit of expertise niet uitkomt, kijk je wat de hulpvraag is, en als mensen de zorg zelf weer kunnen oppakken, verdwijnen we weer. Dus we zorgen voor de continuïteit van zorg, maar gebruiken ook de kracht van de mensen. Je leert van elkaar, en je verbreedt je blik. Daardoor krijg je een can-domentaliteit. En laat je een vonk in jezelf ontsteken’, is haar ervaring die ze ook andere artsen aanraadt. De reservisten van de Nationale Zorgreserve worden opgeroepen bij crises als oorlog, pandemie of klimaatrampen, is het idee. Maar Slingerland sluit zelf niet uit dat het oplopende personeelstekort in de zorg ook tot zo’n crisis zou kunnen gaan behoren. ‘Ook als je nu een baan hebt, kun je alvast één van de vele cursussen die de Reserve aanbiedt volgen. Dan kun je inspringen als zich een ramp voordoet. Je hoeft niet te wachten tot je pensioen om iets bij te dragen aan de wereld.’
Doet u iets bijzonders buiten uw werk? Doe mee en mail ons: kopij@medischcontact.nl.
Lees ook:
- Er zijn nog geen reacties
