Weet je waar de wc is?

Deze vraag lijkt zo duidelijk, maar natuurlijk is het niet altijd zo simpel als het lijkt. Als iemand aan je vraagt of je weet waar de wc is, dan kun je deze vraag namelijk op twee manieren interpreteren:

1. Weet je waar de wc is? Ik weet het namelijk niet en ik hoop dat je het me kunt vertellen.
2. Weet je waar de wc is? Want je ziet er uit alsof je dat niet weet en anders kan ik wel even de weg wijzen.

Interpretatie 1 gaat ervan uit dat de gevraagde weet waar de wc is, terwijl interpretatie 2 juist van het tegenovergestelde uitgaat. Een verkeerde interpretatie van de vraag leidt dus al snel tot verwarring, zo bleek ook vandaag.

Locatie: de ok

Setting: het plaatsen van een heupprothese onder doorlichting (met behulp van röntgenstraling)

Vanwege de röntgenfoto’s die we tijdens de operatie zouden nemen, moesten alle aanwezigen op de kamer beschermende kleding aan. Een loodschort, bestaand uit een soort rok en hesje, en een schildklierbeschermer. De anesthesiemedewerkers (van wie één nieuw) waren druk bezig en hadden nog geen schildklierbeschermer. Aan mij kwam toen de vraag of ik wist waar deze hingen (ja) en of ik er misschien twee kon halen (ook ja). Bij terugkomst begon ik behulpzaam uit te leggen waar ze de schildklierbeschermers konden vinden, zodat ze deze voortaan ook zelf konden pakken. Deze uitleg werd ontvangen met een achteloze ‘ja weet ik, ja oké, dank je’.

Pas later realiseerde ik me dat ik haar vraag volledig verkeerd had geïnterpreteerd. Natuurlijk wist zij wel waar de schildklierbeschermers hingen, ze had die vraag alleen gesteld omdat ze niet zeker wist of ik, de nieuwe coassistent, wel wist waar ze hingen. Stond ik vervolgens met mijn domme hoofd aan iemand die al langer hier werkte dan dat ik geneeskunde studeerde, uit te leggen waar ze haar spullen kon vinden. Ze vond me waarschijnlijk maar een raar mens. Maar goed, ook dat zou ik verkeerd geïnterpreteerd kunnen hebben.