Kindergeneeskunde

Het beroep

Als kinderarts houdt je je, logischerwijs, bezig met ziekten en aandoeningen zoals die voorkomen bij kinderen en adolescenten. Dit begint bij de opvang van de prematuur geborene en eindigt bij 18 jarige leeftijd. Een kinderarts onderscheidt zich van andere medisch specialisten door kennis van de groei en ontwikkeling van kinderen in verschillende levensfasen. Een belangrijk aspect daarvan is de integratie van lichamelijke, psychische en sociale ontwikkeling van kinderen. De kinderarts werkt daarbij niet alleen curatief, maar zeker ook preventief. Bij dit alles is een goede relatie met ouders of verzorgers van groot belang. Zij zullen namelijk altijd betrokken zijn bij de opvang, onderzoek, behandeling en nazorg.

De opleiding

Naast de algemene kindergeneeskunde kan een kinderarts zich specialiseren in orgaan- of ziektebeeldgerichte subspecialismen, zoals kinderpulmonologie, kindernefrologie, kinderneurologie, kinderoncologie en dergelijke. De neonatologie is een heel specifiek subspecialisme in de kindergeneeskunde.

De opleiding duurt 5 jaar. Er zijn 39 plekken per jaar.

Informatieadressen

Wil je meer weten over bijvoorbeeld de structuur en inhoud van de opleiding, opleidingslocaties, aanmelden of regelgeving? Kijk dan op de opleidingspagina kindergeneeskunde op KNMG Opleiding en Registratie.
De website van de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde.

Vacatures

Voor de laatste vacatures ga je naar medischcontactbanen.nl

LEESTIPS

‘Balen hè mama dat de twee weken thuisonderwijs niet doorgaan?!’
Triage in Malawi

Tijdens een van mijn diensten in Malawi werd ik gebeld door een kinderarts over een baby van 5 dagen, aterm geboren met een goede start. Sinds vandaag zag ze wat geel en dronk ze minder.
Wat alleen wij weten

Woorden voor kinderleed, makkelijk zijn ze meestal niet. Frans Thomése vond ze in Schaduwkind, Elvis Peeters in Wat alleen wij weten. Deze novelle wordt door een jongen van 12 verteld.
Armoede is geen medisch probleem, maar dat wordt het vanzelf

Het heeft een ICPC-codering. Ik gebruik hem zelden, maar hij zal vaker treffend zijn dan gehoopt en verwacht. Soms ligt het er bovenop. Een moeder die huilend op mijn spreekuur zit, omdat ze haar kinderen niet kan geven wat ze graag willen. Dan gaat het niet eens om de nieuwste smartphone of merkkleding, maar om iets ‘basaals’ zoals iets anders te eten dan de wekelijkse euroknallers.
Goede dingen

‘Hopelijk kun je goede dingen doen daar.’ ‘Wat dapper dat je gaat.’ Slechts twee van de goedbedoelde opmerkingen toen ik samen met mijn gezin naar Malawi vertrok.