Laatste nieuws
Esther van Fenema
Esther van Fenema
2 minuten leestijd
Column

Wat je van Maggi kunt leren

Voor echte authenticiteit is meer nodig dan een prominent ontwikkelde navel

1 reactie

Tijdens mijn conservatoriumopleiding kreeg ik het aan de stok met mijn viooldocente. Zij wilde dat ik Mozarts vierde vioolconcert op háár manier speelde, maar ik vond dat helemaal niks. ‘Zorg eerst maar dat je in staat bent om het op mijn manier uit te voeren; daarna heb je nog je hele leven om het op je eigen manier te doen’, besloot ze resoluut de discussie.

Ik had laatst een paar ‘jonge dokters’ op bezoek voor een interview en we raakten aan de praat over dit thema: wat is nou van jezelf en ‘wat is van Maggi’? Wanneer doe ik het my way en wanneer pas ik me aan om juist te kunnen leren? Ze vertelden me dat ze vaak worstelen met hun authenticiteit en de supervisors die – supervisors eigen – vaak eisen dat het op hun manier gebeurt. ‘Je kunt toch niet pas ná je opleiding je eigen stijl ontwikkelen?’, verzuchtten ze.

Het valt mij als supervisor op dat veel jonge dokters zijn opgeleid met behulp van talloze onderwijskundigen die zich in mijn beleving erg sterk richten op ‘hoe voelt het voor jou’ en ‘wat doet het met jou’. Het is natuurlijk uitstekend om vanuit een sterk zelfbewustzijn in het vak te staan, maar aan de andere kant vraag ik me af of je voor het ontwikkelen van echte authenticiteit niet wat meer ingrediënten nodig hebt dan een prominent ontwikkelde navel.

Diezelfde jonge dokters lijken het bijvoorbeeld minder vanzelfsprekend te vinden om suffe maar broodnodige rijtjes te stampen die een belangrijke basis vormen van het medisch denken.

Het kan zijn dat dit een observatie is die vooral voorkomt in mijn vak, waar je met ‘ik denk aan persoonlijkheid’ of ‘ik merk vooral gedrag’ vaak helaas ook kan wegkomen.

Verder lijkt een hiërarchische verhouding tussen ‘meester en gezel’ soms minder vanzelfsprekend voor de jongere generatie. Dit heeft zeker voordelen maar tegelijkertijd denk ik dat een jonge klare zichzelf tekortdoet door de kennis en ervaring van een supervisor te zien als ‘ook maar een mening’ vanwege misplaatste gelijkwaardigheid.

Als violiste heb ik ondervonden dat je pas een vioolconcert kunt spelen als je je durft te onderwerpen aan je ‘meester’. Je hebt daarnaast een solide basis nodig in de vorm van toonladders en vingeroefeningen om uiteindelijk je talenten te kunnen delen met de wereld.

Datzelfde geldt voor het artsenvak: je kennis moet op orde zijn en moet regelmatig worden bijgepoetst, anders loopt de patiënt vermijdbare risico’s en is er minder ruimte voor creativiteit of geneeskunst.

Voor supervisors kan het een uitdaging zijn om telkens zorgvuldig in te schatten wanneer je een aios of anios de ruimte kunt en mag geven om zijn of haar stijl in de praktijk te oefenen. Dat kan gaan over het hechten van een wond of het onderzoeken van een buik. Maar ook het eerste contact leggen met een suïcidale patiënt of tot behandelbeleid komen bij een borderlinepersoonlijkheidsstoornis.

Aanpassen om uiteindelijk een authentieke professional te worden: ik denk dat wij als supervisors een prachtige en uiterst wezenlijke taak hebben. 

Meer van Esther van Fenema

  • Esther van Fenema

    Esther van Fenema is psychiater met een eigen praktijk. Ze is gepromoveerd op de toepassing van richtlijnen in de ggz. Verder werkt ze bij de crisisdienst, is ze auteur, professioneel violiste en opiniemaker voor onder andere Trouw en de EO.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Anoniem

    6e-jaars coassistent, Nijmegen

    Zelden iemand zo de plank mis zien slaan. Het feit dat dit opleider is laat gelijk zien wat er mis is met de opleidingscultuur.

    Geen enkele anios/aios beklaagt zich over de kennis van de supervisoren. Zij zijn over het algemeen zeer gelukkig met ...het horen van de gedachte gang en kennis van de supervisoren. Waar de oproep voor autenthiciteit over gaat is dat vele jonge artsen dit te horen krijgen: ik ben de baas dus zo doen we het. ZONDER UITLEG.

    Bovendien heb ik gedurende mijn opleiding geen enkele onderwijsdeskundige gezien. Ik ben opgeleid door artsen, waarbij ik elke status op elke persoonlijkheid moest aanpassen. Dus de vraag: wanneer komt dan mijn stijl is zeer relevant, maar met zulke opleiders is er overduidelijk weinig ruimte voor die vraag.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.