Studieschuld omzetten naar gift lukt arts niet

Een in 2011 afgestudeerde arts moet gewoon zijn studieschuld van bijna 7000 euro afbetalen. Dat heeft de rechter besloten in een rechtszaak die de arts aanspande tegen de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. De arts stelde in de rechtszaak dat hij door zijn geneeskundediploma te behalen had voldaan aan de vereisten van de prestatiebeurs die hij ontving.

De arts ontving de prestatiebeurs vanaf september 1999, toen hij een halfjaar bouwkunde studeerde, en in de jaren daarna toen hij bewegingswetenschappen studeerde. In augustus 2007 rondde hij de studie bewegingswetenschappen af met een diploma. In september 2006 startte hij met de opleiding geneeskunde, waarvan hij de bachelor afrondde in mei 2009 en de master op 31 oktober 2011.

Prestatiebeurs

Normaal gesproken kregen studenten in de periode tussen 1996 en 2015 voor een periode van vier jaar een basisbeurs en een aanvullende prestatiebeurs. Deze aanvullende prestatiebeurs is een lening die bij afstuderen binnen tien jaar na aanvang van de (eerste) studie wordt omgezet in een gift. De arts kreeg bij aanvang van zijn geneeskundestudie twee jaar extra prestatiebeurs toegekend, vanwege de langere masterfase van de opleiding. Maar omdat hij de master in 2011 afrondde – dus na de termijn van tien jaar waarin dient te worden afgestudeerd – werd de lening niet omgezet in een gift. De eerste vier jaar prestatiebeurs werden wel in een gift omgezet.

Beloning

Volgens de arts zou de termijn voor afronding van een tweede studie moeten worden verlengd als er sprake is van meerdere afgeronde studies, de duur van de tweede studie langer is dan de eerste en de eerste studie binnen de termijn van tien jaar is afgerond. Hij vindt dat het doel van het component ‘prestatie’ in ‘prestatiebeurs’ is dat goed studiegedrag wordt beloond.

De rechter gaat hier echter niet in mee. Die vindt dat de minister het verzoek om de lening om te zetten terecht heeft afgewezen. Er zijn wel omstandigheden waarbij afgeweken kan worden van de geldende wettelijke bepalingen over de diplomatermijn van tien jaar, zoals bij een functiebeperking of ziekte. Maar het succesvol afronden van meerdere opleidingen valt daar volgens de rechter niet onder. De rechter ziet niet in waarom de diplomatermijn zou moeten worden verlengd, omdat de arts ervoor geeft gekozen een tweede studie te kiezen, die hij niet binnen de diplomatermijn heeft afgerond.