‘Laat gepensioneerden SCEN-arts worden’
5 reactiesHet toetsen van euthanasie hoeft niet beslist door een praktiserend arts te worden gedaan. Tal van gepensioneerde artsen zijn er geschikt voor.
Dat bepleit een groep artsen die verbonden zijn aan de Stichting Vrijwillig Leven (SVL). Nu nog zijn SCEN-artsen altijd praktiserend artsen. Zij bieden steun aan artsen die euthanasie verlenen, en hebben ook de rol van ‘tweede arts’, die als consulent toetst of aan de zorgvuldigheidseisen is voldaan. Volgens de SVL-artsen kunnen die twee functies beter van elkaar worden gescheiden: ‘Om een arts tot steun te kunnen zijn, moet je in de praktijk werken’, zegt gepensioneerd huisarts Kees Lugtmeier in Harlingen. ‘Je moet immers weten wat er op palliatief gebied mogelijk is. Maar de toetsingsfunctie is ook goed te vervullen door een arts die niet meer in de praktijk werkt.’
Voorwaarde is wel dat zij in het verleden ruime ervaring hebben opgedaan in de omgang met ernstig zieke patiënten. Volgens Lugtmeier is er een heel reservoir aan gepensioneerde artsen die voor deze functie in aanmerking zouden kunnen komen: ‘Er wordt wel geklaagd dat er te weinig SCEN-artsen zijn, maar de ervaring en wijsheid van deze groep blijft onbenut.’ Naast toetsing, voegt hij daaraan toe, zouden deze artsen ook jongere artsen kunnen coachen die moeite hebben met het verlenen van euthanasie: ‘Een collega met een patiënt die om de dood heeft gevraagd, hoeft zich niet per se te wenden tot een SCEN-arts. Hij kan ook te rade gaan bij een gepensioneerde arts, zonder dat diens rol formeel wordt vastgelegd.’
Volgens Eric van Wijlick, beleidsadviseur KNMG, lopen beide functies te zeer door elkaar om ze goed te kunnen scheiden: ‘Of een SCEN-arts wordt ingeroepen voor steun of voor de consultatie, blijkt vaak pas tijdens het eerste gesprek met de behandelend arts.’ Bovendien, zegt hij, moet de SCEN–arts ook in zijn rol van consulent geworteld zijn in de praktijk: ‘Hij moet op de hoogte zijn, ook al om de redelijkheid van alternatieven voor euthanasie goed te kunnen beoordelen.’ Tegen coaching door ervaren, gepensioneerde artsen heeft hij echter geen bezwaar: ‘Als artsen de euthanasie eerst in hun eigen omgeving met een collega bespreken, verheldert dat misschien de vraag die zij later aan de SCEN-arts willen stellen.’
Joost Visser
Lees ook:
- SCEN moet parttime specialisme worden
- ‘Dan trekt mijn moeder me de hemel in’
- Rol SCEN-arts te ruim opgevat
- Dossier Levenseinde
Jan Vosters
arts M&G, AMERSFOORT
Twee opmerkingen bij de Nieuwsreflex over de gepensioneerde SCEN-arts:
- Gepensioneerd wil niet zeggen dat je niet practiserend kunt zijn en blijven. Dat geldt voor mijzelf maar -naar ik hoop- ook voor de SCEN arts.
- Blijven functioneren van de SCEN... arts na pensionering gaat gemakkelijker als de ondersteunende, coachende rol wordt gescheiden van de consulterende toetsende rol. Maar er is nog een ander argument: duidelijkheid voor de patïent en vermijden van het riscico dat er gedurende het proces de rol verschuift. Ik pleit er dan ook voor dat de patiënt alleen bezocht wordt in de toetsende rol, zodat alleen de zorgvuldigheid getoetst wordt en geen oordeel gegeven hoeft te worden over de ondragelijkheid (is zo persoonlijk dat daar in een enkel consult geen gedegen oordeel over mogelijk is) en de medische grondslag van het lijden (bijvoorbeeld toeschrijven aan de leeftijd berust vaak op een persoonlijk oordeel).
J.J. van der Harst
huisarts/scenarts, hengelo
In onze scengroep is 20% gepensioneerd.Functioneren prima. Erg prettig om ook op terug te kunnen vallen tijdens topdrukte.Volgens mij is voldoende klinische ervaring en ervaring met euthanasie belangrijk. Bijscholen op palliatief gebied of palliatief... consulent raadplegen is toch goed mogelijk? Je hebt er de tijd voor. Daarbij kan het goed zijn voor de balans in een groep om ervaren artsen te hebben naast wat jongeren. Overigens ligt de gemiddelde leeftijd van de scenarts rond de 55 jaar!
Kan mij wel voorstellen dat je er op een gegeven moment 'uitgroeit' of zoals een oudere collega ervoer dat 'het' te dichtbij begon te komen, te confronterend werd.
W.J. Roelfsema
arts niet praktiserend, LANGELO DR
Na mijn pensionnering als huisarts in 2002 nog een aantal jaren met veel voldoening SCEN-arts gebleven.
Op een bepaald moment krijg je toch het gevoel de "touch" kwijt te raken.Met name geldt dat voor ontwikkelingen op palliatief gebied.
M.A.J. Hanekamp-Koopman
oud-huisarts, ZEVENAAR
zoals vaker is de besluitvorming in de KNMG weer uiterst traag--ik was SCENarts,maar toen mijn registratie verviel moest ik er mee stoppen.Het was een tamelijk slordig bericht en uiteindelijk kwam het er op neer,dat ik wel mocht blijven functioneren,...maar dan wel zonder vergoeding(zelfs niet van gemaakte onkosten)--Hoe zout wil je het hebben.Uitstekend dat het nu wel mogelijk zou worden---Regel dit dan snel en duidelijk !
Bart Bruijn
Huisarts, Streefkerk
M.i. is dit helemaal niet zo'n slecht idee, aangenomen dat de gepensioneerde collega’s de SCEN-functie in de volle omvang uitoefenen. Of ze nu nog in de praktijk werken of dat ze enkele jaren met pensioen zijn, lijkt mij niet zo'n enorm verschil. Zo... snel veranderen de zaken ook weer niet en zoals ik de literatuur van mijn huidige hele vak bijhoudt, zouden zij toch zeker in staat moeten zijn om de literatuur over het levenseinde bij te houden. Sterker, m.i. is de kans groter, dat ze dat kunnen.
Waarom vaak tientallen jaren diepe praktijkervaring noodzakelijkerwijs slechter zou zijn dan die van een collega, weliswaar uit de praktijk, maar pas 5 jaar praktiserend, zie ik helemaal niet.
Ik denk zelfs dat hier een mogelijkheid ligt om de SCEN sterk te verbeteren, temeer daar de tijd voor SCEN-werk in de praktijk toenemend moeilijk te vinden is. Alleen moeten de gepensioneerde collega’s wel de tijd willen vrijmaken, zowel voor de consultaties als voor de noodzakelijke opleiding en nascholing. Zoals de huidige SCEN ook.
Kortom, ik begrijp de bezwaren niet goed en ik vind dit een innovatief idee, dat de SCEN, die aan zijn succes krakend en piepend ten onder dreigt te gaan, op termijn zelfs kan redden en verrijken.