‘Huurders met ggz-achtergrond niet goed begeleid’
1 reactieDe leefbaarheid in wijken met veel sociale huurwoningen gaat hard achteruit. En de zorg voor nieuwe huurders met een psychiatrische aandoening moet beter. Dat blijkt uit onderzoek in opdracht van Aedes, de koepel van woningcorporaties.
De leefbaarheid staat onder druk door een concentratie van mensen uit kwetsbare groepen: met een zeer laag inkomen of bijstandsuitkering en met lichamelijke of geestelijke gezondheidsproblemen. ‘Veel aandacht’ vraagt de instroom vanuit de ggz, staat in het onderzoeksrapport. Corporatiemedewerkers ervaren dat de zorginstellingen ‘te erg onder druk staan’, waardoor samenwerking met de corporaties en begeleiding van huurders onvoldoende van de grond komen. Daarbij pakken gemeenten hun regierol ‘niet of in onvoldoende mate’ op. ‘De focus van de gemeente ligt nogal eens bij het realiseren van de gewenste uitstroom uit beschermd wonen, maar onvoldoende bij wat er daarna komt: het zelfstandig wonen in de wijk van mensen met psychiatrische problemen’, luidt een conclusie.
De trends zijn het resultaat van landelijk en lokaal beleid van de afgelopen decennia, aldus het rapport. Aedes-voorzitter Marnix Norder is bezorgd over de ontwikkeling. ‘De achterstandswijken zijn terug. De tweedeling neemt toe, mensen met allerlei persoonlijke problemen blijven achter in wijken waar gezinnen vertrekken. Het cement van de wijk verdwijnt, meer kwetsbare huurders komen ervoor in de plaats.’ Hij wil maatregelen van het kabinet en de gemeenten: ‘Kabinet, geef woningcorporaties meer ruimte om kwetsbare mensen verspreid over wijken te huisvesten. En gemeenten, zorg voor goede begeleiding.’ 10 procent van alle woonwijken in Nederland is een buurt met minimaal twee derde sociale huurwoningen. Er wonen 1,5 miljoen mensen.
Lees ook:
W.J.Duits
Bedrijfsarts, Houten
De vraag die rijst: Is het eigenlijk wel zo'n heel goed idee geweest om deze patiënten buiten een voorziening te plaatsen? Worden deze patiënten er nu echt wel beter van? Hoe kan het dat dit goedkoper is dan leven in een voorziening waar bewoners en ...verpleging kort bij elkaar zijn en kan worden ingegrepen wanneer nodig? Want de verpleging is nu meer tijd kwijt aan heen en weer reizen tussen de patiënten en die reistijd gaat van de werktijd af, als dan de administratie ook nog een derde van de tijd neemt, dan kan een verpleegkundige misschien maar 3 hooguit 4 uur effectief werken. Moeten we niet een soort tussenvoorzieningen maken, een soort hofjes, waarin deze patiënten semizelfstandig dan kunnen wonen, en dat er dan verpleging aanwezig is op die tussenvoorziening. Hoeven die ook niet stad en land af te reizen. Is goedkoper en m.i. veel beter voor de patiënt, maar ook voor de hele maatschappij.