Het blijft kwakzalverij (5)

Met belangstelling las ik de reactie van collega’s Vervest en De Wilde op de discussie over de Macedonische methode voor het behandelen van het complex regionaal pijnsyndroom (MC 37/2006: 1469). Ze geven aan dat deze methode werkt, terwijl er nog geen duidelijke wetenschappelijke onderbouwing is gevonden.

Geneeskunde is geen wetenschap waarin tweemaal twee altijd vier is. Soms zie je als arts dingen die je niet goed kunt onderbouwen, maar die wel werken.

Zo kwam ik tijdens mijn vakantie in Oekraïne in aanraking met de Kozijavkin-methode, de behandeling volgens het intensief neurofysiologisch rehabilitatiesysteem (INRS), die wordt toegepast bij patiënten met cerebrale paralyse (CP). Deze methode is inmiddels erkend in de hele wereld en wordt door specialisten genoemd als een van de vier meest effectieve methoden voor de rehabilitatie van patiënten met CP. De behandeling houdt een biomechanische correctie in van de wervelkolom, reflextherapie, oefentherapie, gerichte massage, mechanotherapie, ritmische groepsoefeningen en mobilisatie van gewrichten.

Deze methode is geen alternatief voor alle bestaande behandelmethoden. Toepassing van INRS creëert een nieuwe functionele status bij de patiënten, zoals norma­-lisatie van de spier­tonus, herstel en/of verbetering van de beweeglijkheid van de gewrichten en verbetering van de perifere bloedcirculatie. Dit opent de mogelijkheden voor verdere psychomotorische ontwikkeling van de patiënten, met als doel het verbeteren van de kwaliteit van leven en het maximaliseren van de sociaal-maatschappelijke adaptatie van de patiënt.

Net als in het geval van de eerder genoemde Macedonische behandelmethode, vond men ook de bovenstaande methodiek onvoldoende evidence-based. Maar in de kwestie evidence-based ben ik het volledig eens met collega Galama (MC 36/2006: 1422). Prof. Kozijavkin behandelt al ruim 17 jaar kinderen met CP. Vanuit de hele wereld reizen patiënten af naar zijn kliniek in Oekraïne. Het gaat dus om een behandeling (Kozijavkin-methode) die wel degelijk werkt. Alleen door open te staan voor nieuwe invloeden komen we verder.

Groningen, september 2006

Irina Dvortsina, bedrijfsarts