Toptalent moet je coachen

Aiossen en opleiders leven in een bijzondere tijd. Het College Geneeskundig Specialismen (CGS) heeft de moed gehad om de consequenties van competentiegericht opleiden onder ogen te zien. Dit blijkt uit het loslaten van de vaste opleidingsduur in jaren. De opleidingsduur wordt nu afhankelijk van de snelheid waarmee de aios zijn competenties ontwikkelt.

Niet alleen het college sprong in het diepe, ook de regering heeft haar koers gewijzigd. In het onderwijs moet meer aandacht komen voor de excellente leerling. De regering heeft haar zeis opgeborgen: eindelijk blijft je hoofd op zijn plaats zitten als je boven het maaiveld uitsteekt.

Staatssecretaris Dekker: ‘in de structuur van het onderwijs ontbreekt het aan mogelijkheden om flexibel in te spelen op wat toptalenten nodig hebben’. Dan loopt het CGS duidelijk een stap voor, want zij voerden al vijf jaar geleden het competentiegericht opleiden in. En dit jaar volgt de flexibilisering van de opleiding. Dit betekent dat niet meer de Registratiecommissie Geneeskundig Specialisten (RGS) bepaalt op grond van enkele vaste regels of u bij de start van de opleiding in aanmerking komt voor een verkorting van de opleidingsduur. Maar de opleider bepaalt voortaan aan het begin en tijdens de opleiding op basis van aantoonbaar door de aios verworven competenties de inhoud en duur van de opleiding. Dit legt de opleider vast en is terug te vinden in het portfolio van de aios. De RGS stelt aan het einde van de opleiding op basis van deze informatie vast of het certificaat kan worden afgegeven.

‘Lever enthousiaste toptalenten af voor de gezondheidszorg’

Fantastisch toch? In plaats van dat de aios de ‘vrijgekomen tijd’ gebruikt voor extra verbreding en verdieping zoals Dekker wil in het onderwijs, is de aios sneller opgeleid. Die verbreding en verdieping komt vanzelf. De professional blijft immers een leven lang leren. Voor de opleider is het ook goed: competenties komen nog meer centraal te staan en wat is uitdagender dan een toptalent coachen?

Of hebben opleiders toch een probleem met flexibel opleiden? Als professional hebben zij een vak gekozen, omdat zij het leuk vinden. Het komt nog wel eens voor dat opleiders naar mate ze langer in het vak zitten, het vak niet alleen leuk maar ook steeds belangrijker gaan vinden. Dat kan een belemmering vormen bij flexibel opleiden. ‘Mijn vak – mijn onderdeel – is niet in kortere tijd te leren’. Zo kan ik nog wel een paar beren op de weg verzinnen. Beter is je richten op het einddoel: enthousiaste (top-)talenten afleveren voor de gezondheidszorg.

Coaching heeft zijn prijs. Wat blijft knagen is dan te moeten vaststellen dat Dekker tientallen miljoenen in het vooruitzicht stelt en bij Schippers honderden miljoenen moeten worden ingeleverd.