Gegevensuitwisseling voor huisartsen

Huisartsen krijgen regelmatig een verzoek van patiënten, andere zorgverleners of bijvoorbeeld de gemeente, om medische gegevens van patiënten te delen. Maar waar moet een huisarts rekening mee houden bij het uitwisselen van medische gegevens? U leest het op de themapagina van de LHV.

Wanneer wel of niet delen?

Het beroepsgeheim schrijft voor dat huisartsen in principe persoonlijke gegevens van hun patiënt niet mogen delen met anderen. Er zijn wel uitzonderingen mogelijk op dat basisprincipe. Bijvoorbeeld als de patiënt zelf wil dat de gegevens worden gedeeld, of als het gaat om een hulpverlener die rechtstreeks bij de behandeling betrokken is. Het uitgangspunt is altijd dat de huisarts alleen die gegevens deelt die relevant zijn voor het doel.

Gegevensuitwisseling met niet-zorgverleners

Soms vragen andere derden medische informatie over een patiënt, bijvoorbeeld verzekeringsartsen of gemeenten. Gegevensuitwisseling is dan alléén toegestaan als de patiënt hier expliciete, gerichte toestemming voor heeft gegeven. Een convenant tussen huisartsen met bijvoorbeeld de gemeente betekent niet dat de huisarts de patiënt niet meer om toestemming hoeft te vragen.

Wanneer verstrekt de huisarts geen gegevens?

Soms sturen instanties patiënten op pad om ‘een briefje van de huisarts’ te halen. Als het gaat om geneeskundige verklaringen geldt over het algemeen dat de eigen behandelend arts deze niet mag afgeven over eigen patiënten. Dit moet door een onafhankelijk arts gebeuren.

Meer weten?

In de KNMG-richtlijn Omgaan met medische gegevens leest u meer over het uitwisselen van medische gegevens. 

Meer informatie voor huisartsen leest u op de LHV-themapagina Gegevensuitwisseling.