Informatieplicht en kosten
Als medisch adviseur sta ik slachtoffers van letselschade en hun belangenbehartigers bij bij het leveren van bewijs van hun gezondheidsschade aan de aansprakelijke partij.
De patiënt heeft krachtens de WGBO recht op (schriftelijke) informatie en tevens op een afschrift van zijn dossiergegevens. Hiervoor mogen volgens de nieuwe Europese richtlijnen AVG (opvolger van de Wet Persoonsregistratie) geen kosten worden doorberekend. Ook de WGBO geeft geen richtlijnen voor een kostenvergoeding, noch voor een honorarium voor inlichtingen. De NZa geeft alleen een tarief voor het verstrekken van informatie aan (UWV-)verzekeringsartsen, bedrijfsartsen en het CBR. Dus aan artsen die belast zijn met de uitvoering van specifieke wettelijke regelingen. Voor bijvoorbeeld verzekeraars of andere instanties is geen tarief vastgesteld en zijn de tarieven dus vrij en onderworpen aan btw-heffing.
Dit tarief is beslist niet bedoeld voor de patiënten zelf. De wetgever heeft met goede reden geen tarieven vastgesteld voor het uitoefenen van de dwingendrechtelijk vastgelegde patiëntenrechten (recht op inlichtingen over de staat van de gezondheid, de behandeling en de vooruitzichten). Dat zou immers een ongewenste financiële belemmering opwerpen voor het uitoefenen van deze rechten. De wet kent geen motivatieplicht voor het verzoek om schriftelijke inlichtingen, dus ook als de patiënt daaraan behoefte heeft voor het behartigen van zijn maatschappelijke belangen dient dit kosteloos te geschieden.
Aan patiënten en hun gevolmachtigden kunnen dus voor het verstrekken van afschriften of inlichtingen geen kosten in rekening worden gebracht en evenmin een honorarium, zoals ook aan de huisarts geen kosten in rekening worden gebracht voor klinische verslaglegging. Informatieverschaffing aan de patiënt/vertegenwoordiger valt onder de zorgplicht en kan dus bovendien niet onderhevig zijn aan btw-heffing.
Joop Fouchier, arts-medisch adviseur, Amstelveen
