Beroeps(z)eer

Maandag 29 augustus jongstleden meldde Nieuwsuur dat sinds 2002 het aantal gedwongen opnames in de Psychiatrie verdubbeld is!

In de jaargangen 2005 tot en met 2008 van Medisch Contact heeft ondergetekende indertijd als psychiater/ bestuurder van een grote GGZ instelling gepleit voor de opheffing van de observatiemachtiging voor drie weken gedwongen observatie van mensen zonder psychiatrische diagnose, maar enkel een vermoeden daarvan .

Met als  conclusie in augustus 2008 toen inmiddels  besloten was tot opheffing, dat het 'praktijken uit het voormalige Oostblok zijn, die nimmer meer door de Nederlandse wetgeving mogen worden gesanctioneerd'.

Nu enige jaren met pensioen zijnde , maar nog invallend als psychiater lees ik tot mijn verbijstering dat minister Schippers het wetsvoorstel verplichte ggz wil aanscherpen met een zogenaamde observatiemaatregel van drie dagen ,waarvoor wederom geen psychiatrische diagnose  nodig is!

Terwijl  toenmalig minister Klink  bij brief van 3 juli 2008 de Tweede Kamer nog meldde 'dat de observatiemachtiging weinig toegevoegde waarde heeft ten opzichte van andere maatregelen op grond van de wet BOPZ '.

De discussie over de BOPZ duurde indertijd 17 jaar. Om nu  toch weer zo'n observatiemogelijkheid  toe te voegen geeft  bovendien het risico dat psychiaters tot de verlengde arm van overlastbestrijders worden gemaakt.

Het zal dan ook niet verbazen dat ik  opnieuw de wetgever oproep om hiervan af te zien.

Het doet me  genoegen te horen dat het Landelijk Platform GGZ, de Vereniging voor Psychiatrie evenals GGZ Nederland zich tegen deze aanscherping verzetten.

De Hoge Raad heeft een decennium geleden geoordeeld dat er voor het verlenen van een observatiemachtiging voldoende zekerheid moet zijn dat de betrokken patient een geestesstoornis heeft, een doorslaggevend argument waarom ook de observatiemaatregel  niet passend is.

We dienen ons niet opnieuw op een hellend vlak te begeven.

Dr. Willem van Hezewijk , psychiater
geen belangenverstrengeling