Sentiment
3 reactiesVorige week was het Medisch Contact Live-evenement ‘De dokter en de dood’. Met ruim vierhonderdvijftig bezoekers, van wie de overgrote meerderheid artsen, onze verwachtingen ruim overtreffend. De dood is ‘hot’ schreef KNMG-voorzitter Van der Gaag vorige week in z’n column; een duidelijker bevestiging daarvan kon hij niet krijgen. Het was een boeiende avond, waarbij onze columnist Bert Keizer op het eind van de avond de angst die dokters ervaren bij euthanasie mooi verwoordde: ‘Bij elke andere medische handeling kun je na afloop iets tegen de betrokkene zeggen. Maar bij euthanasie niet.’
Naast het inhoudelijke programma zijn onze evenementen ook bedoeld om artsen elkaar te laten ontmoeten.
En dat gebeurde ook. Boeiende gesprekken over het programma, ontmoetingen tussen oudere en jonge collega’s en vooral ook ontmoetingen tussen de ‘soorten’ artsen: huisartsen, medisch specialisten, bedrijfsartsen, sociaal geneeskundigen, ze waren er allemaal.
Naast de gesprekken over de lezingen van die avond viel me ook op hoe negatief het sentiment richting zorgverzekeraars en overheid is. Onze beroepsgroep is wel ‘klaar’ met de manier waarop er met de gezondheidszorg en vooral de zorgaanbieders gesold wordt. Niet eerder in de dertig jaar dat ik arts ben, voelde ik de weerzin zo sterk. En aan de ene kant begrijp ik dat. De manier waarop onder het mom van kwaliteit de zorgverzekeraars met de zorgaanbieders omgaan, begint steeds meer te steken. De andere kant van het verhaal is dat wij, of onze vertegenwoordigers, op landelijk niveau afspraken hebben gemaakt in allerlei akkoorden. En dat daar blijkbaar elementen in zitten die minder goed uitpakken of misschien al op voorhand niet erg ‘handig’ waren. Elementen die nu pas uitkristalliseren en die
ons boos of, erger, cynisch maken. Wat mij vorige week vooral duidelijk is geworden, is dat de maat vol is voor wat betreft de druk die in toenemende mate op de artsen komt te liggen. Steeds weer nieuwe regels, nieuwe eisen, nieuwe financiering, nieuwe contracten; de zorg voor patiënten wordt daar niet beter van. Dat signaal moet serieus worden genomen. Door overheid, zorgverzekeraars, maar vooral ook door onszelf.
Hans van Santen, huisarts en hoofdredacteur
K. Mengelberg
psychiater, Amsterdam nl
Heel juist. Zorgakkoorden met overheid en verzekeraars hebben niets opgeleverd. In tegendeel, zij hebben geschaad. Beroepsverenigingen moeten hieruit lering trekken.
M.D. Oosterhoff
psychiater, THESINGE Nederland
Waarom breekt er geen opstand uit in de zorg? Ik weet niet meer van wie ik die vraag heb overgenomen, maar het trof me.Hoe kan het, dat iedereen de toegnomen bureaucratie, de regelzucht, het wantrouwen, de verdachtmakingen, het beleid van Schippers e...n van Rijn meer dan spuugzat is en we toch braaf blijven doen wat er gevraagd wordt. Hebben we zo weinig macht? Zijn zorgverzkeraars en de politiek zo sterk? Ik weet ook niet precies wat ik zou kunnen doen. soms heb ik de indruk dat onze beropesorganisaties ook niet voorop lopen in opstandigheid. Maar ik kan dat onvoldoende beoordelen. Ik ben alleen geinteresseerd geraakt in politiek, omdat het me enorm ging storen in de uitoefening van mijn beroep. Misschien is dat wel de reden. Dat we meer met ons vak bezig zijn dan met de politieke werkelijkheid waarin we dat moeten uitoefenen.
J.C. Nobel
Praktijkhouder, Alphen aan den Rijn
Een moedige analyse van Hans van Santen over het zeer ongunstige tij. Juist ook door te wijzen op de rol die wijzelf (althans de ons vertegenwoordigende organisaties) spelen. Aanschuiven aan tafel met VWS, ZN ea,waarbij er formeel wettelijk) geen zeg...genschap meer is maar je wel verantwoordelijkheid neemt. En dan voor zaken die nog niet eens zijn uitgewerkt. Politiek ingepakt waar je bij zit en waarbij de steun van de beroepsorganisaties breed wordt uitgemeten door VWS en zorgverzekeraar.
Met gevaar dat de ACM-politie langskomt vanwege marktverstoring ;-) is het een overweging waard eens een jaar of wat de stoelen van onze vertegenwoordigers aan de VWS- en ZN-vergadertafel leeg te laten. Laat ze duurbetaalde consultants inschakelen maar maak de beroepsgroepen niet medeplichtig aan beleid van beleidsmakers die geobsedeerd zijn door louter de euro ipv gericht te zijn op verantwoorde professionele medische zorg voor patiënten.
Met 10 miljard reserve op de plank kunnen de ZV's wel even vooruit, krijgt VWS een tijdje ijsvrij en kunnen we in het veld eindelijk wat op adem komen..... ;-)