Protocol

Dat CVA van enkele weken geleden uitte zich in een lichte parese en een milde afasie. Hoewel de neuroloog in het ziekenhuis pleitte voor opname ter revalidatie in het verpleeghuis ging hij met goede mantelzorg naar huis. Bij vertrek werd nog wel aangedrongen op het gebruik van een statine volgens de richtlijnen. De dochter stelde voor dat in overleg met de huisarts te doen. Die bleek echter ook van de ‘harde lijn’ en schreef – ondanks een LDL van 2,5 maar geheel volgens protocol – een statine voor, fijn te maken zodat het door de pegkatheter toegediend kan worden. Collega’s, het moet toch niet gekker worden! De geraadpleegde apotheker nam de huisarts nog in bescherming, door te zeggen dat het voorschrijven van statines een prestatie-indicator is waarop de huisarts wordt afgerekend door de zorgverzekeraar, met ook financiële consequenties.

De rol van verzekeraars bij het bepalen van kwaliteit en de indicatorengekte zijn al vaker aan de orde geweest en vooral in negatieve zin: ‘Wat weten die zorgverzekeraars van kwaliteit?’ Sophie Broersen beschrijft hoe dat bij een proefproject van zorgverzekeraar Zilveren Kruis, prestatie-inkoop in de geboortezorg, heel anders gaat. De zorgverleners stellen zelf vast wat kwaliteit is, en hoe ze werken aan het verbeteren daarvan. Bijzonder hoog-leraar inkoopmanagement in de zorg (Erasmus Universiteit) Erik van Raaij is betrokken bij het project: ‘De oude filosofie was: verzekeraars weten wat kwaliteit is, en schrijven dat voor. Dat is niet de beste manier om kwaliteit te bevorderen. Bij prestatie-inkoop gaan we ervan uit dat de professional zelf het beste weet wat goede zorg is.’

In de praktijk zal dat spannend zijn, maar het klinkt me als muziek in de oren.

PS: Het gaat overigens inmiddels goed met de vader van mijn vriendin; hij neemt de statine (natuurlijk) niet in.