«« vorige | volgende »» 

Vrijdag 5 december 2014

Vanmorgen vroeg overleed de 27-jarige Fina. Ze arriveerde drie dagen terug, samen met haar echtgenoot Joseph en hun twee kinderen. Haar toestand bleef onveranderd kritiek, met bloedingen van het tandvlees en uit het rectum. Joseph leek fysiek goed maar was volledig getraumatiseerd. De eerste dag lag hij roerloos op zijn veldbed. Hij weigerde te eten of te douchen. Hun 7-jarige dochtertje Sarah volgde haar moeder overal, zonder een woord te zeggen. Hun andere dochter, de één maand oude Magdalena, krijgt flesvoeding van de verpleegkundigen en slaapt rustig onder een muggennetje.

Joseph werkt in een diamantmijn in Kono. Begin vorige maand werd de huisbaas en zijn familie ziek, één voor één, en ze durfden niet naar het ziekenhuis te gaan. Drie van hen stierven. Kort daarop werd Fina ziek, en Joseph een week later. Afgelopen zondag werden ze opgenomen in het regeringsziekenhuis. De afdeling was een chaos. De verpleging was grotendeels gevlucht, en patiënten kregen geen water en werden niet verzorgd. Ze lagen overal; schreeuwend, biddend, bloedend, stervend. Twee dagen later kwamen ze naar ons centrum. Joseph praat telkens weer over zijn salaris dat vaststaat op zijn bankrekening. Hoe hij dat geld had kunnen gebruiken om ORS te kopen voor zijn vrouw. Dan had ze nu misschien nog geleefd…

Vandaag heb ik een late dienst. Veel patiënten liggen of zitten dicht bij het hek en kijken door het gaas naar het tv-scherm aan de andere kant. Alhuji is druk bezig met het openbreken en uitdelen van kokosnoten. De kleine Marie is geadopteerd door de 15-jarige Memenatu. Ze houdt het meisje vast en geeft haar kokosmelk. Kadiatu ligt tevreden op een veldbed dat hij regelmatig uit de stralen van de ondergaande zon schuift. Saffia zit op zijn stoel en geeft, ondanks zijn eigen zwakte, eten en water aan de 70-jarige Mamusu die hem met een glimlach bedankt. Het is een prachtig gezicht.

Timothy is nog steeds bij ons. De 25-jarige traditionele genezer is ervan overtuigd dat hij besmet is met ebola, ondanks dat hij meerdere malen negatief is getest. Hem terugsturen naar het ziekenhuis zou tumult veroorzaken, hij is namelijk vrij overtuigend met zijn verhaal. Gelukkig is het ons ‘outreach team’ gelukt om contact op te nemen met zijn familie. Hopelijk kunnen zij hem binnenkort mee naar huis nemen.

Vanavond verwachten we vijftien patiënten uit Kono. Naar aanleiding van de geruchten heeft onze teamleiding contact opgenomen met het lokale hoofd van de gezondheidszorg om hulp aan te bieden, wat gretig aangenomen werd. Twee ambulances arriveren net voor 6 uur en we beginnen de triageprocedure. Het moeilijkste moment is wanneer de achterdeur van de ambulance opengaat, omdat het nooit zeker is hoeveel patiënten er in zitten en wat hun toestand is. Het zijn er acht. Drie van hen zijn er ernstig aan toe. Zeven blijken reeds in Kono te zijn overleden.

Dingeman Rijken 

«« vorige | volgende »»