Eindcijfer
2 reactiesToen ik mijn coschap chirurgie liep in Rotterdam moest ik na lang voorbereiden een patiënt bespreken met de toen oudste chirurg van de maatschap. ‘Hallo dokter, zou ik iets met u kunnen overleggen?’ trapte ik vol goede moed af. Twee priemende blauwe ogen keken over een leesbril mijn kant op en daar kwam het.
‘Het woord overleggen zou betekenen dat wij op gelijke voet en met gelijke kennis de door jou straks gepresenteerde casus gaan bespreken. Maar dat is niet het geval.’
‘Nee’, zei ik snel.
‘Dus je mag wat vragen en dan krijg je een antwoord en daar moet je het dan mee doen.’
‘Prima’, antwoordde ik en begon de casus uiteen te zetten.
Sinds enkele maanden zijn wij bij ons in het ziekenhuis gestart met het huisvesten van coassistenten chirurgie. Het is ongelofelijk leuk om deze jonge en opvallend assertieve collega’s in spe bij ons rond te hebben lopen. De eerste twee coassistenten kwamen ongevraagd met een schriftelijk opgesteld verbeterplan met punten waar we nog geen aandacht voor hadden gehad. Ze zijn hiervoor beloond met een 9 als eindcijfer. Ook omdat je de indruk had dat ze makkelijk meteen aan de slag zouden kunnen als assistent chirurgie of SEH-arts.
Vorige week had ik met een van de laatste co’s een eindbeoordeling. Het eindcijfer was een 7 en daar was de coassistent niet blij mee. 'Ik vind mijzelf meer een 8.'
‘O', zei ik. ‘Toch krijg je een 7 ben ik bang.’
‘Ja maar, de vorige co kreeg ook een 7 en ik vind mijzelf toch wel beter dan hem.’ Na een lange uitleg was het duidelijk: er zat geen beweging in het eindcijfer.
Toen ze weg was moest ik denken aan de chirurg van mijn eigen coschap chirurgie: wilde ze nou overleggen of vrágen wat haar cijfer was?
Maarten Staarink
traumachirurg, Goedereede
Beste heer Roosendaal,
Ik heb inderdaad per abuis de beide functies door elkaar gehaald. Ik doelde inderdaad op onze artsen-SEH, die veelal na hun co-schappen bij ons starten. Er was dus zeker geen achterliggend doel en ik ben blij dat u in uw zi...ekenhuis een goede bijdrage kan leveren aan de hoog complexe traumazorg. Mijn tweede blog zal u zeker ook veel inspiratie geven voor een reactie. Ik kijk er naar uit.
Met vriendelijke groet,
Maarten
A.V. Rosendaal
SEH-arts en plv opleider, Franciscus Gasthuis & Vlietland
De afgelopen dagen heb ik nagedacht hoe te reageren op de blog van collega Staarink. Politiek correct of vilein, ik ben er nog steeds niet uit. In zijn blog worden de werkzaamheden van de SEH-arts in één adem genoemd met een startende assistent chiru...rgie. Met een positieve benadering zou ik kunnen veronderstellen dat hier (zoals wel vaker) de arts-SEH bedoeld wordt. Zo stond er vorig jaar nog een artikel in het medisch contact bij de wekelijkse rubriek tuchtrecht over de berisping van een SEH-arts, wat achteraf een arts werkzaam op de SEH bleek te zijn. Hinderlijke beeldvorming, want ons specialisme bestaat inmiddels 20 jaar! Met een negatieve benadering ben ik geneigd te denken dat de woordkeuze van collega Staarink bewust en weloverwogen is, waarmee hij een gehele groep zorgprofessionals met een gedegen vervolgopleiding in kwaad daglicht zet. Het doel daarvan is mij volstrekt onduidelijk.
Vilein zou ik hieraan kunnen toevoegen dat ik dit een traumachirurg uit het Van Weel Bethesda Ziekenhuis niet kwalijk kan nemen, omdat hij waarschijnlijk maar weinig complexe traumatologie ziet, want die gecompliceerde casuïstiek gaat hoogstwaarschijnlijk naar de omringende STZ-ziekenhuizen en academisch centra waar i.t.t. zijn ziekenhuis wel SEH-artsen werkzaam zijn om het onderscheid in goede adequate patiëntenzorg op de SEH te waarborgen.