‘Tijdelijk overheidsgeld voor bedrijfsarts als noodmaatregel’
2 reactiesGedurende vier jaar tijdelijk meebetalen aan opleidingen van bedrijfsartsen. Dat is één van de opties die het ministerie van Sociale Zaken bekijkt om de sociale geneeskunde te verbeteren.
Bedrijfs- en verzekeringsartsen presenteerden afgelopen najaar samen plannen om de instroom van nieuwe artsen te vergroten en de kwaliteit van de sociale geneeskunde te verhogen. Eén van de voorstellen was het instellen van publiek-privaat fondsen om het aantal opleidingsplaatsen uit te breiden, de opleidingen te verbeteren en kennis en richtlijnen verder te ontwikkelen.
Minister van Sociale Zaken Wouter Koolmees schrijft nu aan de Tweede Kamer dat het demissionaire kabinet geen besluiten met financiële gevolgen kan nemen, maar dat er wel vast wordt nagedacht over de opties waar een nieuw kabinet uit kan kiezen.
Tijdelijk
Die opties komen neer op tijdelijke of structurele overheidssteun. Zo is het mogelijk dat de overheid als tijdelijke noodmaatregel vier jaar gedeeltelijk meebetaalt aan meer opleidingsplekken voor bedrijfsartsen, die nu nog door het bedrijfsleven worden gefinancierd (die van UWV-artsen worden al door de overheid betaald). Daarnaast zou de overheid tijdelijk kunnen meebetalen aan kennis- en richtlijnontwikkeling voor bedrijfs- en verzekeringsartsen. Voor de helft meebetalen aan opleidingsplaatsen zou de overheid jaarlijks tot een bedrag tussen de acht en twaalf miljoen euro kosten, becijfert Koolmees, en voor de helft meebetalen aan kennis- en richtlijnontwikkeling kost tussen tien en veertien miljoen euro.
Fonds
De bedrijfs- en verzekeringsartsen pleitten dit najaar voor structureel meebetalen door de overheid, in de vorm van publiek-private fondsen om de opleiding en kennis te verbeteren. Dat ‘vraagt om een principiële politieke keuze’, aldus Koolmees. Als de overheid een kwart structureel zou bijbetalen aan de bedrijfsartsenopleiding, vergt dat vier tot zes miljoen euro per opleidingsjaar bij een instroom van 250 bedrijfsartsen, aldus Koolmees.
Verder oppert de demissionaire minister dat er ook een overheidsbijdrage zou kunnen komen om het vakgebied van klinisch arbeidsgeneeskundige (die zich richt op mensen met een complex, door werk ontstaan ziektebeeld) te ontwikkelen.
Lees ook
Dolf Algra
commentator, opiniemaker zorg en sociale zekerheid, oud bedrijfsarts, Rotterdam
Voor verdere duiding van de laatste ontwikkelingen. Lees Arbovisie 2040 en kamerbrief van minister van SZW Koolmees daarover.
https://www.rijksoverheid.nl/documenten/kamerstukken/2021/06/15/kamerbrief-arbovisie-2040
Er worden zeven hoofdlijnen... uitgestippeld en twee tijdspaden (2022-2026 - zeg maar de volgende regeerperiode en 2026-2030 - de daarop volgende regeerperiode)
De zeven hoofdlijnen zijn:
1. Meer focus op preventie
2. Meer mogelijkheden voor eigen regie voor werkenden
3. Structureel aandacht voor de factor arbeid in de reguliere zorg
4. Een verbetering in de naleving van de wet- en regelgeving
5. Een flexibel en adaptief arbostelsel en arbobeleid
6. Een verbeterde kennisinfrastructuur en implementatie van kennis in de praktijk
7. Een passende en effectieve verantwoordelijkheidsverdeling
Deze nota wordt nu voorgelegd voor advies aan de SER en komt daarna terug in Tweede Kamer - na consultatie met het werkveld
In de tussentijd wordt er heel veel verkend en onderzocht. Kortom: het aantal rapporten zal nog verder toenemen. Richtinggevende besluitvorming zit er vooralsnog niet in. En wellicht is dat precies de bedoeling.
Illustratief voorbeeld : de NVAB heeft in consultatieronde aangegeven af te willen van melding van beroepsziekte. Dat is interessant, want nu wettelijk verplicht, maar is weinig bedrijfsartsen en geen enkele verzekeringsarts meldt. Al jaren een ernstig pijnpunt.
Wat de NVAB wel wil, daar laat men zich niet over uit. Nader onderzoek is gewenst. Haha !
https://www.arboportaal.nl/campagnes/arbovisie-2040/documenten/brochure/2020/8/26/inzet-nvab-ten-behoeve-van-arbovisie-2040
Men durft zijn vingers niet aan besluitvorming te branden
Lees hier wat de rest van de polder wil.
https://www.arboportaal.nl/campagnes/arbovisie-2040/documenten
Maar de M/V op de werkvloer schiet hier niets mee op. Dat is het trieste. Die is compleet uit beeld geraakt.
Dolf Algra
commentator, opiniemaker zorg en sociale zekerheid, oud bedrijfsarts, Rotterdam
We zijn nu vier jaar verder - sinds het rapport Aanpak dreigend tekort aan bedrijfsartsen van Kwartiermaker Marcel van Gastel - in opdracht van SZW voorganger Asscher (2017). En de tekorten aan bedrijfs-en verzekeringsartsen zijn alleen maar verder t...oegenomen ! Dus ergens gaat er iets niet goed
Iedereen staat erbij en kijkt uit naar de volgende kamerbrief waarin ongeveer het zelfde zal worden gezegd. Al tien jaar lang: een herhaling aan zetten.
En: nog steeds denken - zowel de NVAB als NVVG - dat er 'vanzelf' meer instroom zal komen als er maar meer publieke middelen worden vrij gemaakt (voor hun eigen speeltjes zoals) richtlijn ontwikkeling, academiesering, en publieke financiering van de opleidingen.
Al meer dan 10 jaar is dit koekoek-één-zang. Met zijn allen (als beroepsvereniging) aan het overheidsinfuus en alles sal reg kom ! Ja toch, niet dan ?
Over de relatie tussen professionals en arbodiensten hoor je niemand. Waarom zitten de directies van de drie grote arbodiensten niet aan tafel bij SZW ? Dat zijn toch ook direct belanghebbenden ? Mogelijk game changers, want het is hun eigen business.
En ook nu weer wordt alle besluitvorming naar de toekomst doorgeschoven. Tikkie takkie achteruitvoetbal - net als onze manschaft van Oranje.
Je kunt nog 23 kwaliteitstafels instellen en 46 mooie glossy's schrijven en huplakee weer een academische werkplaats openen, en nog meer artikelen in wetenschappelijke bladen over capabilitymodellen, maar de werkvloer van BV Nederland heeft er geen bal aan.
Geen onderwijzer, politieman, of ziekenverzorgende die daar iets van zal merken. Het verzuim is daar huizenhoog, instroom in Wia idem dito.
En daar hoor ik de NVAB en NVVG nou net niet over ! Ook niet over achterblijvende beroepsziektemeldingen. Bv bij flexwerkers.
Tussentijdse conclusie: ook Koolmees heeft - in the end- dus niets anders gedaan dan zijn voorganger Asscher: de problemen doorschuiven naar de volgende ronde.
Zo gaat dat in de polder.