KPMG: ‘Overheid handelde te optimistisch tijdens coronacrisis’

Er is in Nederland bij het bestrijden van de coronapandemie te veel uitgegaan van een optimistisch scenario in plaats van een negatief scenario. Dat heeft nadelige gevolgen gehad, stelt de KPMG in het rapport ‘Dit zijn de lessen van 1,5 jaar coronacrisis’, waarin het adviesbureau zich kritisch uitlaat over de aanpak van de crisis.

Volgens KPMG is er door de overheid en binnen het RIVM en het OMT bij een aantal grote beslissingen gekozen voor een optimistisch scenario in plaats van het voorzorgsprincipe te hanteren (waarbij de overheid bij ernstig gevaar niet hoeft te wachten met maatregelen tot alle bewijzen onomstotelijk op tafel liggen), ook al was dat tegen de op dat moment geldende wetenschappelijke consensus in. KPMG noemt daarbij onder meer de initiële keuze voor groepsimmuniteit/mitigatie en de langzame invoering van mondkapjes. De KPMG stelt dat het deels afwijken van de door de Gezondheidsraad opgestelde vaccinatiestrategie mogelijk heeft geleid tot gezondheidsschade en onnodig lange extra druk op ziekenhuizen. Ook is de KPMG kritisch over de moeizame samenwerking tussen VWS, RIVM, GGD GHOR en de GGD’s in het begin van de coronacrisis.

Het lijkt logisch om meer ziekenhuisbedden beschikbaar te willen hebben om voorbereid te zijn op een volgende pandemie, zo stelt de KPMG. Maar het duurzaam creëren van overcapaciteit op ic’s en in ziekenhuizen is weinig zinvol vanwege de exponentiële groei van virussen. Daar is volgens het adviesbureau geen enkele capaciteit tegen opgewassen. ‘Paradoxaal genoeg hadden – ten gevolge van het sturen op ziekenhuisbezetting – meer beschikbare ic-bedden waarschijnlijk tot meer gezondheidsschade geleid’, stelt KPMG.

Om een volgende keer beter voorbereid te zijn op een pandemie of andere gezondheidscrisis, is een structurele functie van het LCPS (Landelijk Coördinatiecentrum Patiënten Spreiding) in de landelijke spreiding volgens KPMG van belang. Ook vindt de KPMG het zinvol de wet- en regelgeving aan te passen om het mogelijk te maken om tijdelijk ook bekwame, maar onbevoegde zorgprofessionals te laten werken op bijvoorbeeld ic’s, zodat opschalen beter mogelijk is. Verder moet cruciale apparatuur in grotere aantallen op voorraad zijn.