Te veel dokters kiezen de dood (2)

Het artikel over suïcide onder artsen lezend (MC 25/2010: 1218), zou je zeggen dat een zeker surplus aan inzicht en de zwaarte van het beroep elkaar ongeveer in evenwicht houden. Dat blijkt niet het geval.

Vooral bij vrouwen, bij wie gedacht wordt aan meer communicatieve vaardigheden en een minder afstandelijke attitude, zijn de cijfers schokkend.

Als je minder afstand neemt, moet er gelegenheid zijn meer diepgaand te communiceren. Als het moet op ieder moment. Tijdgebrek mag geen excuus zijn.

Dat betekent: iedere dag bijpraten. Misschien maar tien minuten. Gratis. Een circuit waarbinnen collega’s zich daartoe beschikbaar stellen als de meest logische zaak van de wereld, omdat we het met elkaar doen. Hoort bij het vak.

Net als diensten draaien, maar dan voor elkaar. Jij doet het voor haar of hem, omdat zij het voor jou doen.

Oké? O, waarom niet?

Kootstertille, juni 2010
Arie van Engelen, arts, psychoanalyticus

Rubriek Brieven