NIAZ steekt hand in eigen boezem

Net nu het bestuur van het UMC St Radboud in Nijmegen is opgestapt, is het ziekenhuis bezig met de nieuwe kwaliteitsaccreditatie van het Nederlands Instituut voor Accreditatie Ziekenhuizen, NIAZ. Het NIAZ kende de problemen in Nijmegen; maar het conflict in Boxmeer kwam als een verrassing. Reden om ook de eigen werkwijze te evalueren.

Het UMC St Radboud heeft sinds 2002 een accreditatie bij het NIAZ. Terwijl de Inspectie voor de Gezondheidszorg de afdeling Hartchirurgie liet sluiten, is het ziekenhuis bezig met het verkrijgen van het nieuwe kwaliteitskeurmerk.

NIAZ-directeur Beaard stelt dat de heraccreditatie van het UMC nog niet ter discussie staat: ‘We wisten dat er het een en ander aan de hand was. Dit in tegenstelling met de situatie in het Maasziekenhuis in Boxmeer, waar de chirurgen een conflict hebben; daarvan was ons niets bekend. Dan moet je je als NIAZ toch de vraag stellen hoe we dit hebben kunnen missen en hoe we dat in de toekomst kunnen voorkomen.’

Voor de buitenwereld is de NIAZ-accreditatie toch een soort visitekaartje. Aan de hand van dat keurmerk kunnen patiënten en anderen erop vertrouwen dat de kwaliteit van de organisatie en de geboden zorg zijn gewaarborgd. Beaard: ‘Als NIAZ moeten we ook de kwaliteit naar boven halen van plaatsen in de organisatie waar de professionals het meest handelen en waar de veiligheid van patiënten het meest in het geding is. Het specialistengebeuren is voor het NIAZ echter nu moeilijk te toetsen.’

En dan is het de taak van een kwaliteitsinstituut om ook de hand in eigen boezem te steken. ‘We moeten nu sowieso kritisch naar onszelf kijken en ons afvragen of de NIAZ-toets diep genoeg gaat en hoe dit beter kan. Ik zie dit als een verbeterslag voor onze organisatie. Blijft echter de vraag of we überhaupt met te veel naast elkaar opererende kwaliteitstoet­singen daar ooit voldoende grip op kunnen krijgen. Daarvoor is mijns inziens integratie van de systemen een conditio sine qua non’, zegt de NIAZ-directeur. << Dana Ploeger