Huisarts loopt nog niet warm voor e-consult

Het blijft tobben met het e-consult in de huisartsenpraktijk. Nijland c.s. (MC 5/2008: 202) denken dat koudwatervrees bij de huisarts daarvan de voornaamste oorzaak is. Deelnemers aan consumentenpanels zeggen immers massaal dat ze met hun huisarts willen e-communiceren. Het blijkt dat huisartsen problemen zien als twijfel over de veiligheid, onvoldoende koppeling met het HIS en onvoldoende honorering van deze tijdsintensieve bezigheid. Terecht. Maar er spelen nog andere wezenlijke zaken.

Een belangrijke vraag is of patiënten misschien zelf ook koudwatervrees hebben. Sinds een aantal jaren bieden we de mogelijkheid van een beveiligd e-consult. Toch wordt er weinig van gebruikgemaakt: gemiddeld één vraag per dag. Veel mensen gebruiken het algemene, niet-beveiligde e-mailadres van de praktijk.

Inloggen is blijkbaar een barrière.

Patiënten gebruiken e-mail vooral voor lopende zaken. Ook werkt het e-consult prima voor patiënten die in de tweede lijn intensief zijn behandeld. Enkele oncologiepatiënten sturen regelmatig updates en stellen vragen over de behandeling. E-consult werkt ook naar tevredenheid bij het doorgeven van uitslagen van aanvullend onderzoek met interpretatie en advies. Ik zou dus eerder van e-contact spreken.

Voor het e-consult lopen onze patiënten niet warm. Vragen als ‘ik heb twee weken rugpijn, wat nu?’, heb ik de afgelopen jaren nauwelijks zien passeren. E-consult werkt bij nieuwe klachten nauwelijks consultvervangend.

Het idee dat het e-consult de zorg goedkoper en efficiënter kan maken, is een fictie. E-consult kost tijd en geld. Dat is niet erg; het is een uitstekende service die langzamerhand aan terrein zal winnen. Focussen op e-contact in plaats van op e-consult biedt daarbij de beste kansen, want dat komt het meest tegemoet aan hoe patiënten het medium gebruiken.

Lent, februari 2008

Henk Schers, huisarts