Euthanasie stelt unieke eisen
Plaats een reactieHet artikel van Kimsma, Clark en Van Leeuwen zou ik willen beoordelen met cum laude (
). Elke praktiserende arts en politicus zou het moeten lezen. In de media worden we overspoeld met artikelen, meningen en wensen van de eisende mens ten aanzien van reanimatie op hogere leeftijd, euthanasie op verzoek en de juridische implicaties van deze zaken. Centraal punt is telkens de arts-patiëntrelatie en de plichten en rechten die we als artsen daarin worden verondersteld te kennen en te onderwijzen aan onze jonge toekomstige collegas.
De professionele autonomie van de arts lijkt me ook na het lezen van dit stuk een feit dat niet in twijfel zou moeten worden getrokken door politici. De beleving in de praktijk van praktiserende collegas wordt in het artikel goed, breed en professioneel beschreven. Kennis van zaken is een voorwaarde alvorens men zich uitlaat in de media over leven en dood, zieken en ouderen (zie ook de column van Bert Keizer in Trouw van zaterdag 23 augustus).
Het functioneren van de gezondheidszorg is niet gediend met ongefundeerde uitspraken in tal van media door leken, daar waar onderwerpen worden behandeld over één van de meest intieme perioden van het leven, namelijk sterven. Of dat nu thuis, in een ic-bed of op een ziekenhuis- of verzorgingshuisafdeling gebeurt. Kimsma, Clark en Van Leeuwen brengen een extra dimensie naar voren, namelijk de visie en de ervaringen van praktiserende artsen, hetgeen naar mijn mening steeds noodzakelijker wordt.
Utrecht, augustus 2008
M.C. Haanschoten, anesthesioloog/intensivist
- Er zijn nog geen reacties
