Drie keer bedreigd tijdens één dienst op de huisartsenpost

Het komt steeds vaker voor dat patiënten triagisten en huisartsen bedreigen om hun eisen kracht bij te zetten. Dat is een persoonlijke observatie van huisarts Derk Runhaar uit Oostzaan, die maandagavond tijdens een dienst op de huisartsenpost maar liefst drie keer werd bedreigd en daarover tweette.

Runhaar werkte maandagavond als regiearts op de hap en hielp de triagisten mee met beoordelen of patiënten wel of niet op de hap moesten worden gezien. ‘Twee keer werd ik aan de telefoon bedreigd. Denk aan verwensingen als “ik schop je een verlamming”.’
De derde bedreiging betrof een patiënt die – na door de triagist naar de eigen huisarts te zijn verwezen – op eigen gelegenheid naar de hap kwam en aldaar Runhaar dreigde over de balie te trekken.

‘Drie bedreigingen op één avond, dat is gelukkig uitzonderlijk’, zegt Runhaar. ‘Maar het gebeurt wel steeds vaker dat je bedreigingen te horen krijgt en dan met name op de hap, omdat de patiënten je daar niet kennen. Vooral de triagisten krijgen heel vaak verwensingen naar hun hoofd. En dát maakt me nu juist zo boos; het veroorzaakt veel stress en een grote werkdruk en ik zie dat goede triagisten hierdoor afhaken.’

Op zich kan Runhaar er wel mee leven dat hij af en toe agressieve taal aan moet horen, zegt hij. ‘Soms komt het voort uit emoties, zoals angst of ongerustheid. Ik kan me dan wel voorstellen dat mensen even de controle verliezen. Daar moet je als zorgverlener tegen kunnen, al is het ook belangrijk in zulke situaties je grenzen aan te geven. Maar ik zie nu in toenemende mate dat bedreiging wordt ingezet door patiënten om te manipuleren, om hun zin te krijgen. Ik denk dat mensen er steeds minder goed tegen kunnen om nee te horen. Ze betalen premie voor de zorgverzekering en gedragen zich daardoor als klant. Ze willen krijgen wat ze bestellen, ook als het niet medisch noodzakelijk is.’

Zijn tweet van maandagnacht kreeg veel reacties, onder meer van artsen die zich herkennen in zijn tweet, bijvoorbeeld adviseren om aangifte te doen. Runhaar: ‘Zelf denk ik dat aangifte doen zinloos is. Van collega’s die het wel deden hoor ik dat zaken meestal worden geseponeerd. Wat er wel moet gebeuren, weet ik zelf ook niet. Als hap kun je ook niet zeggen dat een patiënt voortaan niet meer welkom is, omdat er geen alternatief is.’