Crestor (3)

In mijn ingezonden brief (MC 8/2005: 330) schreef ik: ‘Kerngezonde mensen worden preventief blootgesteld aan Crestor dat niet bewezen veilig is en niet bewezen effectief op harde eindpunten. Dat terwijl een veilig en effectief middel voorhanden is.’

AstraZeneca reageert (MC 14/2005: 586) en beroept zich op een uitspraak van de Gezondheidsraad van 2000 dat het effect van statines een klasse-effect is, oftewel alle statines hebben hetzelfde gunstige effect. Ná deze uitspraak van de Gezondheidsraad moest de firma Bayer echter in 2002 de statine Lipobay van de markt halen, nadat die duizenden slachtoffers had gemaakt. Geen klasse-effect dus. Astra-Zeneca betoogt vervolgens dat Crestor sterk cholesterol-verlagend werkt. Dat zegt echter niets over de veiligheid. Integendeel, de krach-tige werking is eerder een argument om scherper op bijwerkingen te letten.

Het Geneesmiddelenbulletin van januari 2005 laat geen enkele twijfel bestaan over de effectiviteit van Crestor: de werkzaamheid is niet aangetoond en van een groeps-effect van de statines is geen sprake. Ik citeer: ‘Alleen van pravastatine en simvastatine, en deels van atorvastatine, is de werkzaamheid op harde cardiovasculaire eindpunten aangetoond. Van de andere beschikbare statines, en dus ook rosuvastatine (Crestor), is deze werkzaamheid niet aangetoond. Wat de bijwerkingen betreft, lijkt van een groepseffect vooralsnog ook geen sprake.’

Om commerciële redenen worden wereldwijd miljoenen mensen onnodig blootgesteld aan een gemodificeerd succesmolecuul. Waartoe dat kan leiden, hebben Eraldin, Vioxx en Lipobay ons geleerd. Mondiaal wordt de roep steeds luider om barrières op te werpen tegen me-too-preparaten. In enkele landen gebeurt dat al met succes.

Het zonder noodzaak preventief voorschrijven van Crestor aan gezonde mensen is volstrekt onverantwoord. Er zijn bewezen veilige en effectieve alternatieven beschikbaar. Tegen die achtergrond zijn toekomstige claims van patiënten tegen artsen niet ondenkbeeldig indien Crestor schadelijk zou blijken.

Capelle aan den IJssel, april 2005

Hans van der Linde, huisarts