Arts beschuldigd van meineed in moordzaak
3 reactiesEen schouwarts heeft meineed gepleegd in een strafzaak rond de moord op een weduwe in Zwolle. Dat stelde het Openbaar Ministerie donderdag in de rechtbank. Advocaat Hans Anker weerspreekt de beschuldiging.
De weduwe werd in juli 2013 dood onderaan de trap van haar woning in Zwolle gevonden. De 62-jarige schouwarts Reinier D. beweerde onder ede de huisarts van de weduwe Tillema-Hanf gesproken te hebben voordat hij tot zijn conclusie van een natuurlijke dood kwam. Dagen later werd ontdekt dat de bankrekening van de weduwe geplunderd was. Uit nieuw onderzoek bleek dat de vrouw is doodgeslagen. Een Apeldoorner is in 2014 tot 11 jaar cel voor moord veroordeeld.
De arts werd door de rechters gehoord in de strafzaak. De schouwarts loog onder ede om 'een professionele fout te verdoezelen', aldus de officier van justitie. Een telefoontje met de huisarts is nooit geregistreerd. Zijn conclusie dat de oude vrouw al evenwichtsproblemen had en zo met een val een natuurlijke dood was gestorven, was niet op medische informatie gebaseerd. Tegen de schouwarts is 120 uur werkstraf en 2 maanden cel voorwaardelijk geëist.
Het OM houdt rekening met reputatieschade voor de arts. De officier noemde het ondenkbaar dat hij hierna nog optreedt als forensisch arts. Volgens advocaat Hans Anker staat zijn cliënt terecht doordat de huisartsenpraktijk niet registreerde dat zijn cliënt gebeld heeft. ‘Waarom kan het niet zijn dat de registratie bij deze praktijk niet op orde is?’ De verdachte zelf zei er als gemeentelijk lijkschouwer in zijn eentje voor te staan. ‘Op het moment dat je gegevens van je telefoon niet meer te achterhalen zijn, ben je aangeschoten wild.’
De uitspraak is op 17 november.
ANP
Lees ook:
Tatjana Naujocks
forensisch arts, Schipborg
Gelieve mijn onderstaande twee reacties van omderen naar boven te lezen. Dank!
Tatjana Naujocks
forensisch arts, Schipborg
Het onderwerp van de meineed betreft dus niet die 'fout' maar het telefoontje dat de f.a. ten tijde van de schouw zegt te hebben gepleegd met de huisartsenpraktijk, een gesprek dat door getuigen niet kan worden bevestigd/wordt tegegesproken. Voor de ...OvJ is het daarmee duidelijk: de f.a. heeft het telefoontje verzonnen om genoemde 'fout' te verdoezelen. Terwijl dit telefoontje - als ik het goed heb begrepen tijdens de zitting van afgelopen donderdag - niet van invloed is geweest op de 1e conclusie van de f.a. Ik begrijp het dus niet: waarom zou je een 'fout' willen verdoezelen op een moment dat die al algemeen bekend is, waarvoor je niét terecht staat en waarom zou je dat doen met iets dat niet van invloed is geweest op de totstandkoming van die 'fout'? Je zou er bijna achterdochtig van worden. Voer voor psychologen?!? Ben benieuwd naar de uitspraak van de rechter en vooral naar het effect van deze gang van zaken op onze beroepsgroep, niet alleen de f.a. maar álle artsen. En voor collega R.D.: sterkte!!
Tatjana Naujocks
forensisch arts, Schipborg
Geachte lezers/collegae,
De kop van dit artikel komt wel heel onheilspellend over en laat veel ruimte tot speculatie. Gelukkig neemt de inhoud ervan een deel van die ruimte weg, maar er staan nog steeds zaken in, die m.i. enige nuancering behoeven. E...n dan heb ik het niet over de in dit verband ten onrechte gebruikte term 'natuurlijke dood', een incident als hier beschreven zal altijd de conclusie 'niet-natuurlijke dood' opleveren, los van de vraag of het om een onfortuinlijke val of een levensdelict gaat.
Ik wil het wél hebben over het bijzondere feit dat mijn collega forensisch arts (f.a.) wordt verweten dat hij 'meineed heeft gepleegd om een professionele fout te verdoezelen'. Met die fout wordt de (achteraf) onjuist gebleken conclusie 'dat het hier gaat om een val' bedoeld maar deze 'fout' is volgens de Officier van Justitie (OvJ) nooit onderwerp van discussie geweest en (let op) is betrokkene ook nooit verweten. In het requisitoir van de OvJ staat daarover: 'Iedereen heeft begrip voor het feit dat een forensisch arts, in samenwerking met de politie ter plaatse, altijd een inschatting van feiten en omstandigheden op dat moment maakt. Dat achteraf blijkt dat die inschatting niet conform de werkelijke gang van zaken was, kan altijd voorkomen.’ Zie verder deel 2