Een arts is sinds zeven jaar uit het bedrijfsartsenregister uitgeschreven, maar gebruikt die titel nog wel. Als de patiënt naar de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd was gestapt, had de arts een boete kunnen krijgen van maximaal 6700 euro voor titelmisbruik.
Hier wreekt zich de aard van het tuchtrecht: de patiënt klaagt over de huisarts en de neuroloog blijft voor zover bekend buiten schot. Daar kan het tuchtcollege niet zoveel aan doen, dus het oordeel is begrijpelijk. Maar wat meer begrip voor hoe artsen samenwerken had wel uit de uitspraak mogen blijken.
Vorig jaar waarschuwde het Regionaal Tuchtcollege Amsterdam een arts uit een besnijdeniskliniek, omdat hij twee jongetjes van 4 en 6 jaar had behandeld op uitsluitend het verzoek van hun vader.1
Zelfs als een moeder haar driejarige peuter wreed heeft vermoord terwijl er een hulpverlener was om het kind te beschermen, mag in het belang van de waarheidsvinding het beroepsgeheim pas opzij als dat heel goed wordt onderbouwd.
Stel: de Utrechtse serieverkrachter meldt zich op uw spreekuur. Hij zegt over zijn problemen heen te zijn en wil bij u in therapie. Hij moet verwerken dat hij anderen groot leed heeft aangedaan. Wat doet u?
