Hoofdbehandelaar schiet op meerdere punten tekort

Patiënte, geboren in 1923, leed aan een dementiesyndroom, kon last hebben van hallucinaties en was suikerpatiënt. Klager is de zoon van de inmiddels overleden patiënte. De arts, geen specialist ouderengeneeskunde maar wel sedert 2000 in de ouderenzorg werkzaam, was in de periode waarop de klacht betrekking heeft de hoofdbehandelaar van patiënte. Klager verwijt de arts dat hij is tekortgeschoten in het medicatiebeleid en in de zorg die hij ten opzichte van patiënte heeft betracht, alsmede in de communicatie zowel ten opzichte van zijn collega’s als ten opzichte van patiënte en haar familie. Het regionaal tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege oordeelt anders: de arts heeft onvoldoende invulling gegeven aan zijn taak als hoofdbehandelaar van patiënte. De arts heeft er ook onvoldoende blijk van gegeven dat hij een weloverwogen medisch beleid heeft gevoerd, dat heeft gemonitord en geëvalueerd. Voorts kan niet uit de stukken worden afgeleid dat de arts bij de behandeling van patiënte voldoende de regie heeft genomen. De arts heeft bij zijn handelen de wijze waarop hij behoorde te communiceren met zowel zijn medebehandelaars als de familie van patiënte veronachtzaamd. Het college legt een berisping op. Interessant is dat de arts dus geen specialist ouderen geneeskunde is, maar dat het college zijn handelen toch toetst aan de normen die gelden voor specialisten ouderengeneeskunde.

CTG, 26 mei 2016